Indische Letteren. Jaargang 36

[p. 67]

In memoriam Christina Suprihatin (1964-2021)

Op 10 april 2021 overleed in Pati (Indonesië) Christina Turut Suprihatin. Zij was verbonden aan de Universitas Indonesia te Depok en hield zich daar onder meer bezig met Indische literatuur. Eind jaren tachtig kwam ze naar Leiden. In 1991 is ze bij de afdeling Dutch Studies afgestudeerd op een Indisch onderwerp. Ik heb haar scriptie begeleid en haar toen leren kennen als een rustige, maar bijzonder hartelijke jonge vrouw van weinig woorden.

Haar scriptie, gewaardeerd met een 8, was gewijd aan De paria van Glodok, een novelle die Victor Ido (pseudoniem van Hans van der Wall) in 1900 als feuilleton in de Java-Bode had gepubliceerd en zestien jaar later omwerkte tot een succesvol toneelstuk. Bij het schrijven van haar scriptie heeft Christina niet alleen gebruikgemaakt van kranten en tijdschriften, maar ook van archivalia die in de UB Leiden bewaard zijn gebleven, hetgeen uitzonderlijk is voor een buitenlandse student. In datzelfde jaar keerde ze terug naar Indonesië en werd docent bij de Studi Belanda aan de Universitas Indonesia. Daar was zij tussen 2016 en 2019 hoofd van de vakgroep. Bij haar overlijden was zij Head of Literature Postgraduate Program at the Faculty of Humanities.

In 2015 promoveerde zij op een studie naar de koloniale ruimte en ideologie in het werk van enkele Indische schrijfsters, onder de titel Ruang Kolonial dan Ideologi Huisje-Boompje-Beestje dalam Karya Perempuan Penulis Hindia-Belanda. Ze publiceerde meerdere artikelen op het gebied van Indisch-Nederlandse en Indonesische literatuur in boeken en (internationale) tijdschriften. Op ons symposium De Indonesische stem in november 2019 hield ze een lezing over de roman Widijawati van Arti Purbani.

[p. 68]

Samen met Coen van 't Veer publiceerde zij in Indische Letteren 35, nummer 3, een artikel over die roman en Buiten het gareel van Suwarsih Djojopuspito. Ze was de drijvende kracht achter het symposium 50 jaar studie Nederlands in Indonesië, dat in april 2020 zou plaatsvinden, maar verschoven werd naar oktober 2021.

Samen met Olf Praamstra en Rick Honings werkte zij aan een middelbare schoolboek over De stille kracht van Louis Couperus, waarbij zij het onderzoek naar de receptie in Indonesië voor haar rekening nam. Zij was juist iemand die een brugfunctie vervulde tussen de studie van de Indische Letteren in Nederland en die in Indonesië.

Wanneer ze Nederland bezocht, had ik altijd contact met haar om bij te praten. De laatste keer dat ik haar zag, was op 7 november 2019 in de Leidse Faculty Club. Ze was een hartelijke, begaafde, maar bescheiden vrouw. Het was altijd fijn haar te ontmoeten. We zullen haar niet vergeten.

Namens de redactie van Indische Letteren,

Peter van Zonneveld

Peter van Zonneveld en Christina Suprihatin in de Leidse Faculty Club, 7 november 2019. Foto: Rick Honings.