Indische Letteren. Jaargang 26

[p. 51]

Toespraak van de burgemeester van Arnhem bij het jubileumsymposium van de Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde
Pauline Krikke

Dames en heren,

Wellicht denkt u: wat aardig dat de burgemeester ons bij het lustrum-symposium komt feliciteren. Die felicitatie doe ik u ook bijzonder graag toekomen! Maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik hier hoofdzakelijk naartoe ben gekomen voor één van u. En dat is uw voorzitter, de heer Van Zonneveld...

Mijnheer Van Zonneveld,

De stille kracht. Dat vindt u een geweldig boek, een hoogtepunt in de Indische literatuur. Dat deelt u ook graag geestdriftig met anderen. Want u bent zelf bepaald geen stille kracht. Tenminste, die indruk heb ik gekregen toen ik zag wat u allemaal op uw palmares heeft staan. U houdt lezingen en colleges. U vertaalt en schrijft gedichten. U publiceerde gesprekken die u voerde met Jan Wolkers, maar ook wetenschappelijke standaardwerken en literaire wandelingen. U bent, kortom, een man met een grote passie voor het thema van vandaag: de Nederlands-Indische letteren.

U bent geen stille kracht, maar wel de drijvende kracht van de Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde. U was 25 jaar geleden een van de oprichters. Vanaf dat moment heeft u de Werkgroep ononderbroken geleid. Een kwart eeuw lang. Ik vind dat heel bijzonder.

U heeft in die 25 jaar met de Werkgroep veel gedaan. Op de specifieke activiteiten zal ik nu niet ingaan. Die kent u allemaal. Ik wil u hooguit complimenteren met de keuze om het jaarlijkse symposium hier in Bronbeek te houden. U begrijpt: dat

[p. 52]

vind ik een uitstekend idee. Het is een prachtige locatie. En het doet recht aan de bijzondere band die deze stad en omgeving heeft met het Indische hoofdstuk uit onze geschiedenis.

Ik mag constateren dat de Werkgroep zich heeft ontwikkeld tot een zeer hooggeschatte organisatie. Hooggeschat door vakgenoten, studenten en geïnteresseerde leken. Het is een organisatie waar het erfgoed van de koloniale en postkoloniale literatuur op academisch niveau wordt bestudeerd, behoed en levend gehouden. Daarmee levert de Werkgroep een bijzondere bijdrage aan het culturele palet van de Nederlandse samenleving.

Mijnheer Van Zonneveld,

U geeft als voorzitter leiding aan het bestuur, en aan de redactie van het tijdschrift Indische Letteren. Mede door uw inzet staat de Indisch-Nederlandse literatuur sterk in de belangstelling. Meer dan vroeger ligt het accent op de historische context van de werken en op de manier waarop de confrontatie tussen het Europese en Aziatische gestalte krijgt. U heeft daar een niet te onderschatten bijdrage aan geleverd. Uw kennis, uw enthousiasme en toegankelijke manier van schrijven wekken bewondering. Vakgenoten noemen u een centrale figuur op uw vakgebied. Ze noemen u zelfs ‘een begrip voor een ieder die in aanraking komt met de 19^e-eeuwse en koloniale literatuur’.

Pauline Krikke en Peter van Zonneveld (foto Hans Kleijn).

[p. 53]

Peter van Zonneveld geridderd (foto Hannah van Herk).

Dat zijn mooie complimenten. Het zijn kwalificaties die duiden op grote maatschappelijke en culturele verdiensten. En ik mag daar vandaag een wel heel bijzonder blijk van waardering aan toevoegen.

Mijnheer Van Zonneveld,

Het is mij een groot genoegen om u te mogen meedelen dat het Hare Majesteit heeft behaagd om u te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.