Hymni, ofte Loff-sangen op de Christelijcke feest-dagen


Den xxix. Loff-sangh Vervattende de Historie hoe de Heere uyt Iervsalem geleydt wordt om gecruyst te worden: ende hoe hy de Vrouwen, die hem navolghden, aan-spreeckt: Daar op de Kercke in't leste comt, ende wijst met corte woorden aan ons Ampt ende schuldigen plicht. Vyt Matth. 27. 31, 32. ende Luc. 23. 27. &c. Ga naar margenoot+ 1 ICk hebb' een wijl geswegen, Nu sal ick eens te degen We'er open doen mijn mondt: Goe' Spruecken sal ick seggen, En 'tOordeel GODTS uyt-leggen; Hoort my tot deser stondt.
[Folio 28r]
2 Ick ga ter sterff-plaats henen: (Met my moet Simon stenen, Mijn Cruys hy op hem schort.) Den Hemel vast gesloten, Door't Bloedt al-daar vergoten, Van GODT geopent wordt. 3 Ghy Vrouvven weest te vreden, En luystert na mijn Reden; Doch over my niet weent: Maar keert u truerigh clagen Veel liever tot die Plagen Van uwe Stadt versteent. 4 VVel zaligh sijn die Borsten, Diens Kinders dan niet dorsten: O wee dien droeven dagh ! Geschiedt dit in den groenen, Den dorren snoo' plantsoenen Naackt noch veel swaarder slagh. 5 VVel hen die al-tijdt bloeyen, Ga naar margenoot+ En in GODTS Dueghden groeyen Als Oly-boomen schoon, Want GODT haar sal gedencken, En zijnen Hemel schencken, Tot een genadigh loon.	margenoot+ Op den 6. Psalm margenoot+ De Kerc.