Hymni, ofte Loff-sangen op de Christelijcke feest-dagen

Den xxiiij. Loff-sangh,
By maniere van T'samen-sprekinge gestelt tusschen Christvm ende den Engel die hem vertrooste, Luc. 22. 43, 44.

1   AH, ah, Mijn GODT, hoe bangh is 'thert, ⁺
Mijn Ziel beanghst is tot der doodt.
Och waar ick vry van dese smert,
Mocht ick ont-gaan dien harden stoot !
Veel Anghst my wel heeft in mijn Juechdt
Getroffen: maar noch noyt soo groot.
My VADER door u

+ CHRIS.

[fol. 23v]

 

 

GEEST verheughdt.

 

 

 

⁺2   O kloecker HELDT weest wel gemoedt:

 

Want ghy haast weder op-staan sult.

 

GODT zijn Palays u open doet,

 

Met Hemelsch' Eer ghy wordt vervult.

 

V Lijden swaar, doch corte pijn,

 

Vyt-wisschen sal der Menschen Schuldt:

 

V Doodt, siet, sal haar Leven sijn.

 

⁺3   V comst my aan-genamer is,

 

O ENGEL GODTS, in dit verdriet,

 

Dan 'sVVereldts groote Goedt gewis:

 

Want GODT zijn handt my tijdigh biedt.

 

Mijn sweet, als druppels bloedigh roodt,

 

Vyt mijn seer teere Licchaam schiet:

 

GODT van u Gunst my niet on-vloot.

 

⁺4   Geensins GODT u verlaten wil

 

Geduldigh maar het Cruys verdraaght:

 

Stelt u gelaten, houdt u stil,

 

Valt op u Vyandt on-versaacht:

 

Ter schanden comt al 'tboose Rot,

 

Na dat ghy wat sult sijn geplaaght.

 

Vaart wel; ick keer tot mijnen GODT.

 

⁺5   VVel aan, mijn Ziele is gerust:

 

Ter VVereldt my niet deeren magh.

 

Mijn anghstigh branden is geblust.

 

Comt, o comt voordt, Bly-droeven-dagh.

 

Mijn trouw' Gesellen slaapt nu vry:

 

Op, op, my dunckt ick hoor't gewagh

 

Van hen die comen vangen my.

+ Den Eng

+ CHRIS.

+ Den Eng

+ CHRIS.