Vorstelijk speelgoed voorheen en thans.
Met illustratiën.
Tijden en menschen en de behoeften van tijden en menschen zijn steeds aan verandering onderhevig.
Niet alleen voor de volwassenen, maar ook voor de kleinen, de kinderen, geldt dit; zelfs heeft het niet alleen betrekking
een geschenk van de stad parijs aan de kinderen van den czaar.
op de spruiten van gewone stervelingen, maar ook op hen, die onder de kroon geboren worden en bestemd zijn de hoogste maatschappelijke positie te bekleeden.
Een grootere tegenstelling kan men zich wel niet denken dan het speelgoed der vorstenkinderen, waarvan wij onzen lezers hierbij een afbeelding geven. Twee poppen, die het Czarenpaar bij hun laatste bezoek aan Frankrijk door de stad Parijs als geschenk voor de kleine grootvorstinnen werden overhandigd - en het speelgoed van den kleinen prins Wilhelm, den lateren eersten Duitschen keizer.
De beide poppen, van welke wij er hier één slechts hebben afgebeeld, zijn ware kunststukken, en haar toiletten voorbeelden van damesconfectie. Zij zijn afkomstig uit het beroemde atelier van Redfern, en tot in de kleinste bizonderheden met de grootste zorgvuldigheid en hoogste elegance uitgevoerd.
De pop op ons plaatje, een echt rococodametje, is gekleed in gekleurde zijde, de japon rijk met kostbare kant versierd en gedecoreerd met prachtige bloemguirlanden, die opzettelijk voor dit doel door eerste kunstenaressen in de bloemenbranche vervaardigd werden, daar zulke meesterwerken zoo klein niet voorhanden waren. De hoed en de sierlijke miniatuurschoentjes zijn natuurlijk
speelgoed van wilhelm i van duitschland.
ook eigen handwerk, terwijl het ondergoed met de kostbaarste Valenciennekant is bezet.
Het kostuum kost de kleinigheid van 3000 francs, natuurlijk zonder de pop zelve, die bizonder fijn en elegant is, en wier pruik alleen op 200 francs komt te staan. De tweede pop is een elegante dame. Haar uit witte, echte kant bestaande japon is op wit chiffon geïncrusteerd, dat weer rust op een onderkleed van witte zijde. Zij draagt bizonder chique witlederen schoentjes en een prachtigen paarlen ketting; daaruit volgt dat de kosten van deze pop bijna onberekenbaar zijn. Het prachtige blonde haar is eveneens met 200 francs niet te duur betaald; haar zijden kousen en het ondergoed vertegenwoordigen een waarde van 500 francs.
De Czarina, die een uitstekende moeder is, vond evenwel, dat deze poppen zelfs als ‘Zondagspeelgoed’ voor haar dochtertjes veel te kostbaar waren; daarom kregen zij bij de verzameling ‘souvenirs’ een plaatsje.
Een groote tegenstelling met dit prachtige speelgoed, dat eigenlijk geen speelgoed meer is, vormen de hoogst eenvoudige voorwerpen op dit gebied, gebruikt door Wilhelm I, welke nu bewaard worden in het Hohenzollern-Museum. Twee stijve, ruw gesneden houten katten, een eenvoudige trompet, een ratel, een paaschei op een uit houten spanen vervaardigd onderstel en twee in den geest van dien tijd met schelpen versierde voorwerpen, een ‘Bruiloftschip’ en een ‘Wonderbron’. Dat is alles. Maar zij beantwoordden aan het doel en de kleine prins kon met deze stevige stukken speelgoed naar hartelust werkelijk spelen. Hij kon de houten katten op den grond gooien, het leven van den ratel klonk hem liefelijk in het oor, en het paaschei brak niet, hoelang de kleine prins er ook mee speelde.
Dat was het speelgoed uit den goeden, ouden tijd. De kinderen van den Czaar moeten evenwel voor de glazen uitstalkast gaan staan, als zij de mooie, dure poppen willen zien, die oom Loubet haar ten geschenke heeft gegeven. Tot dit doel waren zij wel niet bestemd, maar toch kunnen zij in later tijd dienen als bijdragen tot de geschiedenis der kleederdrachten, en als zoodanig zullen zij grooter waarde hebben, dan in de handen van kinderen, die ze als speelgoed gebruiken.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd