De gouden vingerhoed van H.M. de Koningin.
Zooals velen onzer lezers waarschijnlijk bekend zal zijn, verscheen in sommige dagbladen onlangs het bericht, dat President Kruger voornemens was H.M. de Koningin bij gelegenheid van haar huwelijk een gouden vingerhoed aan te bieden. Een Fransch tijdschrift, ‘Le Monde Illustré’, gaf zelfs een teekening van het ontwerp waarnaar de vingerhoed gemaakt zou worden, en daar de redactie van ‘De Huisvriend’ meende, haren lezers een genoegen te doen, ook hen die teekening te laten zien, liet zij de cliché ervan komen. De ‘Monde Illustré’ had er ongeveer het volgende bijschrift aan toegevoegd:
‘Wanneer vorstelijke personen zich in den echt begeven, dan is het de gewoonte dat de vorsten van andere rijken de bruid geschenken aanbieden.
Zoo zal het ook Koningin Wilhelmina gaan. Van alle kanten zullen haar huwelijksgeschenken toestroomen, waaronder er zullen zijn van onschatbare waarde.
President Kruger heeft er evenwel anders over gedacht; het is zijn plan de jonge vorstin, die hem zooveel gastvrijheid heeft verleend, eerst op een harer oorlogsschepen en nu in haar land, een eenvoudig doch blijvend geschenk aan te bieden.
De President heeft zijn keus gevestigd op een gouden vingerhoed. Een vingerhoed, een eenvoudigen vingerhoed, die niet veel te beteekenen zou hebben, als hij geleek op die, welke wij allen kennen.
Hoewel de vingerhoed der Koningin den gewonen vorm zal hebben en hij, evenals alle anderen, bestemd is om er mee te naaien, zal het toch in den waren zin des woords een kunstvoorwerp zijn, want een beroemd Fransch kunstenaar, Vernon, heeft hem ontworpen.
De rand is versierd met een gravure vol gratie en poëzie, want kan men zich liefelijker beeld voorstellen, dan deze jonge vrouwen, naaiend en bordurend? Haar bewegingen zijn zoo gemakkelijk, haar houding zoo naïef gracieus, als alleen een kunstenaar van zijn reputatie aan zijn werk verleenen kan.
Het talent van Vernon is onlangs door de Fransche regeering erkend door hem te benoemen tot ridder van 't Legioen van Eer.’
Ook Engelsche bladen konden niet nalaten de teekening over te nemen en er een spottend berichtje bij te plaatsen aan het adres van den grijzen Staatsman.
Intusschen evenwel lezen we in andere bladen, dat er van het geheele bericht niets waar is, en het is ons nu uit officieele bron gebleken, dat.... er in de onmiddellijke omgeving van den President niets bekend is van diens voornemen. Hoe komt men, niet alleen aan de leugen, maar van waar komt de teekening?
Wij kunnen niet nalaten, onzen lezers als curiositeit toch een afbeelding van het ontwerp te laten zien.