Bij den aanvang der nieuwe Eeuw.
Eerst de grendel op de deur, den stoel ervoor geschoven, het bankje er bij gehaald en dan, met inspanning van al hare krachten, is zij er op geklommen, het oude moedertje.
Neen, zij heeft het nooit gedacht en niet gehoopt ook, dat zij den overgang van de eeuw zou beleven. Alle levensmoed en levenslust was er uit, nu vijf jaar geleden, toen haar goede man, met wien ze ruim vijftig jaar in den echt mocht vereenigd zijn, van haar zijde werd weggerukt; het liefst was zij toen ook gestorven, om naast hem te rusten.
En nu... ze heeft hem niet vergeten; maar er is haar zoo-