Vorst Münster en Prins Radolin.
Op bijna tachtigjarigen leeftijd heeft vorst Münster, Duitsch ambassadeur in Frankrijk, zijn ontslag genomen. Onlangs
prins radolin.
nog zei deze krasse grijsaard aan een Fransch journalist:
‘Wanneer men een hoogen ouderdom bereikt heeft, is het het beste niet verder te gaan en zich vrijwillig terug te trekken wanneer men nog in het volle bezit is zijner geestvermogens. Over eenige jaren moet men het toch onvrijwillig doen.’
Zijn eerste optreden in Frankrijk was niet op een zeer gunstig tijdstip en de relaties van de beide mogendheden waren niet van de vriendschappelijkste.
Het was namelijk in het jaar '70 dat de nieuwe ambassadeur, toen nog graaf Münster, den beroemden vorst Hohenlohe opvolgde.
Ongeveer twee jaar geleden verleende keizer Wilhelm hem als blijk van waardeering den titel van Vorst.
Bij het nederleggen van zijn ambt vertrekt vorst Münster niet naar Duitschland, maar blijft te Parijs gevestigd, waar hij de aangenaamste betrekkingen heeft aangeknoopt.
Prins Radolin, die hem opvolgt, is een diplomaat van grooten naam. Hij geniet het volledig vertrouwen van den Duitschen keizer en begint zijn loopbaan als ambassadeur onder vrij wat gemakkelijker omstandigheden dan zijn voorganger; want hoewel de beide rijken nog wel niet op vriendschappelijken voet met elkaar zijn, is het toch een geheel andere verhouding dan in de jaren 1870-1871.