Een historisch eiland.
Napoleon's laatste tehuis, gelijk het heden ten dage is.
Met illustratiën.
Van Kaapstad heeft men met een der uitnemende stoomschepen van de Castle- of Unionlijn ongeveer een week
Jamestown, de hoofdstad van St. Helena, van de reede gezien.
stoomen naar het midden in den Atlantischen Oceaan verloren liggende eiland St. Helena.
Als de stoomboot nadert ziet men het onduidelijk opdoemen aan den horizon, de vroegere eiland-gevangenis van Napoleon, en als de lijnen zich wat scherper afteekenen, kan men nauwelijks meer verbaasd zijn over het gevoel van verlatenheid, dat zich hier van den keizerlijken gevangene meester maakte.
Recht rijst het eiland uit zee op, daarmede zijn vulkanischen oorsprong toonend, en niet voor de rotsspleet zichtbaar wordt, waarin de hoofdplaats gebouwd is, schijnt dit eiland wel het meest troostelooze van alle woonplaatsen.
Zoodra het kanon de aankomst van de mailboot heeft aangekondigd en het anker gevallen is, wordt het schip omringd door een heirleger schreeuwende en gesticuleerende bootslieden, die, als ze hun passagiers aan boord hebben,
Het kasteel van Jamestown, thans gebruikt voor residentie des gouverneurs in de stad.
lieden, die, als ze nun passagiers aan boord hebben, langzaam naar den wal roeien en niet vergeten - liefst midden onderweg - aan hun hulpelooze slachtoffers het dubbele van het gewone loon te vragen.
Welk een veranderingen heeft dit eiland medegemaakt.
In 1501 ontdekten de Portugeezen het, doch de Nederlanders, de groote volkplanters van die dagen, namen het eerst voorgoed in bezit. Engeland, spoedig daarna het belang van dit eiland inziende als station voor zijn Indische handelsschepen, zorgde er daarna voor het in bezit te krijgen, en hoewel gedwongen het tijdelijk aan de oorspronkelijke eigenaars af te staan, kreeg het dit eiland voorgoed in eigendom bij verdrag van koning Karel II.
In verband met den bloei van den Indischen handel gedijde ook het kleine eiland. In die dagen telde het menig goed bezoldigd ambtenaar en menig welgesteld handelaar onder zijn inwoners. Geen dag ging er schier voorbij of een schip deed de haven aan en gaf het vreemde scheepsvolk heel wat vertier langs de kaden en in de herbergen.
En de bewoners profiteerden er van; het gaf heel wat drukte. Versch water moest worden ingeladen; koffie, fruit, vleesch en andere mondbehoeften werden aan boord genomen en gekocht tot prijzen, die ook den meest winzuchtige voldeden. En thans?
Men is blijde als er vijf schepen per maand het eiland aandoen. Door de opening van het Suez-kanaal kregen handel en welvaart een plotselingen en gevoeligen slag, daar bijna geen schip van eenig belang de Helena-route meer neemt.
Het groote belang van St. Helena voor de meesten ligt echter hierin, dat zes jaren lang na den slag van Waterloo hier Napoleon werd gevangengezet.
De keizer, die in 1821 stierf, werd dicht bij Longwood begraven, het kleine buitenverblijf hem door de Engelsche regeering toegewezen, waar hij zes jaren lang een kommervol bestaan voortsleepte onder het waakzaam oog van Sir Hudson Lowe en diens soldaten.
Naderhand werd het stoffelijk overschot van den keizer naar Parijs overgebracht en bijgezet in de prachtige tombe, die daarvoor opzettelijk is gebouwd achter het Hotel des Invalides. Het huis werd later aan de Fransche natie verkocht, wier vertegenwoordiger daar nu zetelt als de bewaker van al wat herinnert aan de droeve dagen van ballingschap van den grooten held.
Dinizoeloe en diens ooms, opperhoofden der Zoeloe's, die der Engelsche regeering zooveel moeite berokkenden, werden eveneens op St. Helena eenigen tijd geïnterneerd. Eerst voor korten tijd werd hun vergund weder naar hun voorvaderlijk land terug te keeren.
Jamestown, de hoofdstad van het eiland, bevat ongeveer de helft van het zielental van het geheele eiland. Het plaatsje bestaat in hoofdzaak uit een lange, kromme straat met onaanzienlijk uitziende woningen, wier uiterlijk voorkomen