De Huisvriend. Nieuwe serie. Jaargang 1

Allerlei.

Een stad van zink.

Beira is een weinig bekende stad van Afrika, maar toch is het een van de merkwaardigste van de wereld. Ze maakt een wonderlijken indruk op den vreemdeling, want zij is geheel van zink gebouwd. De residentie van den gouverneur, de publieke gebouwen, het arsenaal, de winkels zijn alle van zink vervaardigd. De onaangename indruk, dien het geheel maakt, is moeilijk te beschrijven, en de wetenschap, dat menschelijke wezens in zulke huizen moeten wonen in dit gloeiende klimaat, doet daarbij pijnlijk aan.

Millioenen tonnen van gegalvaniseerd ijzer zijn uit Groot-Brittanië, Frankrijk en Amerika naar Beira gezonden, en alles heeft gediend om de stad op te bouwen, wat in zes maanden tot stand is gebracht. Door de omstandigheid, dat de vraag naar snel te bouwen huizen in de speculatiekoorts zoo dringend was, is Beira van bovengenoemd materiaal vervaardigd.

Opdat er niets mocht ontbreken aan den triomf van het zink, is een spoorbaan met waggons van dit metaal gemaakt.

Wordt een inwoner ziek of krijgt hij een ongeluk, dan wordt hij naar het hospitaal vervoerd in een brancard van zink; sterft hij, dan wordt hij begraven in een zinken doodkist.

Al het voedsel, hetwelk door de bewoners wordt genuttigd, wordt aangevoerd in vertinde bussen; ander voedsel is niet te krijgen. De straten liggen vol van die vertinde bussen.

De droeve eentonigheid wordt slechts verbroken door twee huizen van steen, die onlangs gebouwd zijn, en dienen voor het verblijf en de voorraadschuren der Fransche agenten.

De huizen kosten aan bouwen en materiaal ongeveer f 75,000 per stuk, maar hoewel de werklieden ongeveer f 12 per dag verdienen, is dit nauwelijks voldoende om hen in staat te stellen een behoorlijk leven te voeren.

Een knappe jongen.

Weet men, wie de achtjarige knaap was, die een uurwerk samenstelde, hetwelk uitstekend liep? Waarschijnlijk niet.

Welnu dan, het was een zekere James Ferguson, die in 1710 in Engeland geboren werd. Zijn vader was een gewoon daglooner, die hem leerde lezen en schrijven (wij zijn in Engeland) en hem gedurende korten tijd naar een naburig stadje ter school zond.

Toen de knaap acht jaren oud was bouwde hij een houten uurwerk, dat wonderlijk goed liep, en korten tijd later stelde hij een horloge eveneens uit hout samen, hetwelk gedreven werd door een veer van walvischbeen.

Zijn eerste geld verdiende hij met het schoonmaken van klokken in de buurt.

Spoedig daarna ving hij zijn astronomische werkzaamheden aan, nadat zijn vader hem als schaapherder naar een boer in de buurt had gezonden.

Als hij aan het schapenhoeden was, hield hij zich des avonds bezig met naar de sterren te zien, terwijl hij overdag modellen maakte.

In 1747 gaf hij een boek uit over de verschijnselen van de maan, welk werk gevolgd werd door een groote reeks sterrekundige uitgaven.