Stille rouw.
't Is maar een kuikentje, en toch schijnt de dood van het diertje den knaap op onze plaat met bittere smart te vervullen; 't is voor het eerst dat hij staat tegenover het ontzagwekkend mysterie van den dood, dat den grootsten philosoof nog met angst en huivering vervult.
De Hongaarsche schilder Geza Peska is er uitstekend in geslaagd die gevoelens van verdriet, teleurstelling, hulpeloosheid, berusting en toch ook weer weetgierigheid uit te drukken in de houding van het jongentje. Vragensmoede staart hij op het doode dier, maar de dood blijft stom op zijn vragen. Hij ondervindt het nu voor 't eerst. Hoe dikwijls in zijn leven zal hij nog zoo staren - op het lijk van een geliefd wezen?