Hazendood.
Dit jachttafereeltje geeft ons juist niet zoo heel veel te denken; het boeit eerder door de aanschouwelijkheid en levendigheid, waarmede het ons een zeer gewone gebeurtenis uit het jagersleven te zien geeft.
Een paar hazen zijn opgejaagd! de jager schiet, de eene tuimelt doodelijk getroffen onderst boven; de andere haas vlucht wat hij vluchten kan, zonder meer naar zijn kameraad om te zien.
Maar ach! lang zal zijn hazenleven ook niet duren. De jager heeft nog meer kruit op zijn geweer; hij legt aan, en kan meester Langoor hard loopen, nog sneller gaat het vuur - arme haasjes! hun minuten zijn geteld. Morgen zullen zij de tafel van hun moordenaars sieren of hangen in de uitstallingskast van den poelier.
Hoe jammer, denkt hij, dat moeder Natuur mij zulk smakelijk vleesch heeft gegeven; wat zou ik anders in bosch en duin een aangenaam, rustig leven hebben!