Het oordeel van Paris.
Paris is hier een groote forsche haan; de drie Godinnen, aan de schoonste waarvan de appel is toegeworpen, zijn drie prachtige, hooggekuifde jonge kippen. Waarlijk, de Trojaansche prins, die eens kiezen moest tusschen Juno, Minerva en Venus, tusschen de Macht, de Wijsheid en de Schoonheid, had misschien gemakkelijker keuze dan deze oude koning der kippenren, die tot hetzelfde moeilijke oordeel is geroepen.
't Is moeilijk strikt rechtvaardig te zijn, moeilijk en - gevaarlijk ook. Welke gevolgen zijn beslissing voor den ouden Paris en zijn vaderland had, weten de leerlingen onzer gymnasia maar al te goed, en 't zou ons niet verwonderen of deze geleerde heer, die er uitziet of hij de wijsheid in persoon is, heeft van dat geval ook wel eens iets gehoord. Dat stemt hem tot voorzichtigheid, en terwijl hij nog in diep nadenken verzonken is, trillen de drie dames van ongeduld. De zwarte vooral heeft moeite, bedaard den uitslag van zijn onderzoek af te wachten. De groote witte acht zich zeker van haar triomf; zij voelt zich in haar smettelooze schoonheid een echte Venus, de beauté van den kippenharem, misschien wel de Sultane Validé. De derde, hoe ook in spanning, houdt zich meer bescheiden op den achtergrond. Wie weet, wie weet of zij niet de meeste kansen heeft, of Paris niet den prijs der schoonheid zal geven aan haar, die door gemis aan ijdelheid slechts aan innerlijke waarde winnen kan.