De Huisvriend. Jaargang 1895

Droomenland.
Door G. Heuvelman.

Kom mee, kom mee naar 't land der droomen,

Naar 't lieflijk rijk der fantasie,

Waar zilv'rend bloesemt op de stroomen,

Het lelieblank der poëzie.

Waar prinsen wonen en prinsessen

In 's luchtpaleizen gouden gloor;

Waar 't rozen sneeuwt op blonde tressen

Van 't zangerig herderinnenkoor.

Waar waternymphen dartel spelen

In 't blauwen hemel spieg'lend nat,

En vogels in de bosschen kweelen

Bij 't harpgeruisch van 't rits'lend blad.

Waar kinderhanden, dorre blaad'ren,

Gekust door zomerzonnelicht,

Als vallend hemelgoud vergaad'ren;

En 't dichterhart zijn temp'len sticht.

Waar al de stille illusies wonen,

Die 't leven aan het hart ontnam;

Waar 't Goede heerscht op gouden tronen,

En nooit het Kwade binnenkwam.

Kom mee, kom mee naar 't land der droomen,

En zucht en klaagt niet telkens weêr,

Dáár wordt u elke last ontnomen,

Dáár drukt de wereldsmart niet meer.

In 't droomenland woont zoete vrede;

Een eeuwig, heerlijk lentgetij

Strooit dáár voor 's menschen wank'le schreden

De witte bloesems van den Mei.

Kom mee, kom mee naar 't land der droomen,

Gij, moede kind'ren van deez' eeuw,

Wien geloof en hope werd ontnomen,

Door schijngeleerdheids marktgeschreeuw!

Kom mee, kom mee naar 't land der droomen,

En vlij u neer op 't koele mos,

En luister naar het lied der stroomen

En blik naar 't altoos groene bosch.

Wat gij aan vrede hebt verloren,

Door 't proza van des levens strijd;

In 't droomenland wordt zij herboren

En 't hart opnieuw zijn God gewijd!