Generaal Van Ham.
De droevige gebeurtenissen van Lombok liggen nog versch in ieders geheugen, helaas! ook nog in menig hart, waar zij diepe wonden achterlieten. Veel edel bloed werd daar vergoten en zware offers zijn er gebracht; lang zal het duren vóór dat de treurige gevolgen zullen zijn uitgewischt en het vaderland dit verlies te boven komt. De bijzonderheden ontbreken nog, maar de treurige feiten zijn ons genoeg bekend; onder de vele slachtoffers, door het verraad der Baliërs gevallen, staat zeker Generaal-Majoor Van Ham, de tweede bevelhebber der expeditie, door zijn rang en persoonlijkheid op de eerste rij.
Onze dagbladen gaven reeds om strijd bijzonderheden uit zijn leven en militaire loopbaan, waaruit blijkt dat hij een roemvol verleden achter zich had en zich de achting en genegenheid van zijn meerderen, kameraden en minderen had verworven.
Te Maastricht geboren in 1839, klom hij van de laagste rangen op tot zijn hooge waardigheid. Nog geen volle 18 jaar oud, trad hij bij het instructie-bataljon te Kampen in dienst en behaalde daar vijf jaar later den officiersrang; naar Indië vertrokken, bracht hij de eerste jaren van zijn officiersleven in Borneo door en werd in 1867 gezaghebber in Doeson en Bekompey, welke betrekking hij met groote verdienste vervulde, getuige de Militaire Willemsorde, door hem aldaar verworven. Tot kapitein bevorderd, maakte hij den oorlog in Atjeh mede en diende onder den beroemden kolonel Pel zoo roemrijk, dat zijn borst er versierd werd met de gouden kroon eener eervolle vermelding. Later, na nog als chef van den staf op Sumatra's Westkust te zijn opgetreden, rukte hij in Atjeh als majoor weer tegen den vijand op en bleef daar tot in '85, toen zijn gezondheid het voor hem noodzakelijk maakte in Holland herstel van zijn gesloopte krachten te zoeken. In '87 keerde hij, geheel genezen en luitenant-kolonel geworden, naar Indië terug en werd benoemd tot militair commandant van Zuid- en Oost-Borneo. Na in '92 tot kolonel te zijn bevorderd, kreeg hij het commando der eerste militaire afdeeling op Java, welke betrekking slechts een jaar door hem werd bekleed, want toen moest hij als generaal-majoor en bevelhebber der tweede militaire afdeeling naar Samarang vertrekken. Nu twee maanden geleden werd hij als tweede bevelhebber aan het hoofd der expeditie tegen Lombok gesteld en eindigde aldaar zijn roemvolle loopbaan.