De Huisvriend. Jaargang 1893

Strandnixe.

De tijd der nimfen en nixen schijnt voorbij - Toch niet, er zijn nog bosch-, hout-, water- en zeenimfen genoeg. De kunst is maar alleen ze te vinden. Zoek ze niet meer met fladderende gouden haren, witte of zeegroene kleederen, in het stille woud, op het eenzame strand; luister niet naar haar geheimzinnig gezang, dat nog zachter klinkt door het ruischen der boomen of het klotsen der golven. Wilt gij ze zien, ga dan naar de drukke, veelbezochte badplaatsen; misschien vindt gij ze daar wel! Kenteekenen zijn hoogst moderne toiletten, dikwijls een sportkostuum en gehaakte of gebreide muts, schuin op het verwarde haar, een paar oogen die u brutaal aankijken

[p. 274]

en niet spoedig neerslaan, noch voor een onbescheiden blik, noch voor een onvertogen woord.

Strandnixen, die dolgaarne in het zeewater plassen, luidruchtig flirten op het strand, fin-de-siècledames, een en al zenuwen, stemmingen, impressiën, grillen. Dat is de strandnixe der 19e eeuw, die u uitdagend aanziet en niet meer door zoete, lieve wijzen, maar door heel andere kunsten in de diepte lokt.