niet meer in den bloei zijner eerste jeugd. De dochter van Groothertog Adolf van Nassau is kroonprinses van Baden en vertoeft dus ook niet in Luxemburg. De vurig verlangde hofhouding bleef dus nog steeds weg, want vader en zoon vertoefden gewoonlijk in Duitschland. Reeds sedert lang had men gehoopt dat prins Wilhelm, de Erf-groothertog, zich een eigen huis en haard zou stichten, maar tot voor kort geleden bleef dit tot de vrome wenschen behooren.
Men fluisterde zelfs, dat de veertigjarige Nassauer met een huwelijk wilde wachten totdat onze koningin Wilhelmina daartoe den leeftijd had bereikt, zoodat Nederland en Luxemburg opnieuw dynastisch zouden verbonden worden.
Gelukkig bleek de erfprins echter wijzer dan de huwelijksplannen-makers, die evenmin in de hooge,
het luxemburgsche bruidspaar.
vorstelijke kringen als in het gewone dagelijksche leven ontbreken; hij deed een keuze, veel meer in overeenstemming met zijn leeftijd en, zooals men oppervlakkig zeggen zou, geheel in den geest van zijn trouwe onderdanen.
Zijn aanstaande echtgenoot is een Portugeesche prinses, dochter van wijlen prins Michel van Braganza, die zelfs een oogenblik koning van Portugal was, en van prinses Adelaïde von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg. Zij is een en dertig jaar oud, maar zooals men uit haar portret zien kan, nog een zeer knappe, zelfs mooie vrouw.
Zij heeft vijf zusters, allen even schoon en goed ontwikkeld als zij, die ook uitstekend getrouwd zijn. De oudste, Maria de las Neves, is de vrouw van don Alfonso van Spanje, broeder van den Spaanschen kroonpretendent don Carlos; de tweede, Maria Theresia, echtgenoot van aartshertog Karel Lodewijk, is misschien de aanstaande keizerin van Oostenrijk; Maria Josepha, gehuwd met Dr. Karel Theodoor van Beieren, staat haar man, den beroemden prins-oculist, bij in zijn menschlievenden arbeid ten behoeve van arme ooglijders. Adelgonde is gravin van Bardi, en schoonzuster van haar eigen zuster Maria Antonia, hertogin van Parma. Zij draagt de voor haar zelf misschien reeds moeilijk te onthouden namenreeks van Maria Anna de Carmel, Hendrika, Theresia, Adelheid, Johanna, Carolina, Agnes, Sophie, Eulalie, Leopoldine, Elisabeth, Bernardina, Michaëla, Gabrielle, Raphaella, Francisca d'Assisa en de Paulo, Ignacia Gonzagua. Zij werd geboren op het kasteel Brombach in Baden, waar zij nu nog met haar moeder woont. Een paar jaar geleden maakte zij met den Hertog en de Hertogin van Bardi, haar zwager en zuster, die onverschrokken reizigers zijn, een Noordpooltocht tot aan Spitzbergen.
Prinses Anna is katholiek, dus bestaat er alle kans op dat in Luxemburg voortaan een dynastie zal regeeren, wier godsdienst dezelfde is als die van de overgroote meerderheid van het volk. Het huwelijk zal in Juni voltrokken worden. Het spreekt van zelf dat wij Nederlanders, wier belangstelling in het landje, waarvan onze koningen groothertogen waren, niet verflauwd is, van harte deelnemen in de vreugde der goede Luxemburgers en hun erfgroothertog en hun veel geluk toewenschen met de aanstaande groothertogin, die alles schijnt te bezitten om de harten harer toekomstige onderdanen te winnen en zich hun liefde en trouw te verzekeren.