Mevrouw Sheridan en haar broeder.
De Engelsche schilderschool, hoewel zij lang niet de beroemdheid bezit waarop die van andere landen bogen kan, mocht zich toch eenmaal verheugen in het bezit van twee portretschilders, die onder de genieën van den eersten rang mogen gerangschikt worden. Wij bedoelen Gainsborough en Reynolds, die in de vorige eeuw, toen over het algemeen de schilderkunst in andere landen niet zeer hoog stond, de gelaatstrekken hunner schoone landgenooten op hun doeken een eeuwig bestaan verzekerden.
Onder de meesterstukken van Gainsborough moet stellig het prachtige portret van mevrouw Sheridan en haar broeder gerekend worden; toen het door de welwillendheid van den eigenaar, Lord Sackville, in de ‘New Gallery’ te Londen mocht tentoongesteld worden, wekte het algemeene bewondering op, zoowel om de kunst van den schilder als om de schoonheid van het origineel.
Mevrouw Sheridan was de dochter van den componist Linley en zelf een zeer verdienstelijke concertzangeres; na haar huwelijk met den beroemden Sheridan verliet zij de artistieke loopbaan.
Gainsborough schijnt haar met groote voorliefde geschilderd te hebben; zij betooverde hem dan ook niet alleen door haar schoonheid, maar door haar stem, want hij was zelf een zeer bekwaam musicus. 't Is dus het hart, dat zijn hand leidde bij het weergeven der liefelijke trekken der schoone Elise Anne Linley. Zijn genegenheid voor haar deed echter volstrekt geen afbreuk aan de vriendschap, welke hem met Sheridan verbond. Hij wist dat Miss Linley haar aanstaanden bruidegom innig liefhad, en hoezeer hij haar ook bewonderde, zoo eerbiedigde hij in haar steeds de bruid van zijn vriend.
Het portret is uit Gainsborough's besten tijd en een sieraad van de prachtige schilderijen-verzameling van den eigenaar, Lord Sackville.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
