De Huisvriend. Jaargang 1892


Liefde, zorgen, lijden, troost. Bij het schommlend wiegje Van 't aanminnig wicht, Met een Englenlachje Op het lief gezicht, Waakt de trouwe Moeder, Die, na korte rust, Straks den lieven kleine Vroolijk wakker kust.
[pagina 343]
Bij het donzig bedje Van het kranke kind Voelt de teedre Moeder, Hoe zij 't knaapje mint, En bezwijkt van weedom, Bij het zien der rust, Waaruit zelfs geen Moeder 't Ooit weêr wakker kust. Bij 't gesloten grafje, Dat geen ander vindt, Treurt de droeve Moeder Om haar dierbaar kind; En zij kan niet scheiden Van die plek der rust, Waar haar werd ontnomen Liefde en levenslust. Bij het stil herdenken Treedt haar voor den geest, Wat ze altijd, als Moeder, Voor hem is geweest, - En een vriendlijke Engel Stelt haar hart gerust, En zij keeren weder: Liefde en levenslust. J. Francken. Bergen.