De burgerwacht.
De burgerwacht uit de beste tijden onzer Republiek bestond - wil men de meesterstukken van Rembrandt en Van der Helst gelooven - uit stoere, krachtige mannen, die veel van een krachtigen dronk en een goed stuk vleesch hielden, en ook gaarne een gezellig praatje hadden met een aardig meisje, dat hun vroolijke invallen guitig en ter snede wist te beantwoorden.
De in het vorige jaar overleden schilder Herman ten Kate heeft altijd een bijzondere voorliefde gehad voor die flinke mannen, waarvan zijn groote voorgangers in de kunst het voorrecht hadden de origineelen naar de natuur te schilderen.
Wat deze dagelijks in levenden lijve voor zich zagen, moest hij, geholpen door hun onsterfelijke scheppingen, zich zelf voor den geest stellen; toch is 't hem meermalen zeer goed gelukt een fraai, echt oud-hollandsch tafereel, dat veel aan zijn beroemde modellen doet denken, samen te stellen.
‘De burgerwacht’ is een hoogst verdienstelijk schilderij, dat ons zonder moeite verplaatst in de tijden toen er ‘Nachtwachten’ optrokken, waardig door een Rembrandt, en ‘Schuttersmaaltijden’ gehouden werden, waardig door een Van der Helst geschilderd te worden. Het stuk onderscheidt zich door groote historische trouw, levendige groepeering, goede teekening en - zooals men dit van Ten Kate verwachten kon - frisch koloriet.