Een automatische leesbibliotheek.
Een automatische leesbibliotheek in de spoorwegcoupé's is het nieuwste idée van een schotschen ingenieur, dat dadelijk door een groote engelsche uitgevers-firma aangevat, volmaakt en verwezenlijkt geworden is. Het apparaat bestaat uit een langwerpige kast, die door zijn wanden in acht smalle afdeelingen verdeeld is, welke van voren met glas gesloten zijn. Iedere afdeeling bevat een boek, dat achter aan den rug den titel met duidelijke letters draagt en een klein handvatsel heeft; achter de boeken liggen de veeren en boven is een afsluitplank met een gleuf bij ieder boek, waarin men het geldstuk schuift, waarvan de druk de voorste glasplaat opent en het boek losmaakt. Deze glasplaat blijft open en sluit zich eerst weer, nadat het boek op zijn plaats is teruggebracht.
In iedere coupé worden twee zulke kasten geplaatst, zoodat men steeds een keuze van 16 boeken te zijner beschikking heeft.
Gedurende drie maanden mogen de boeken nergens anders verschijnen, maar moeten uitsluitend eigendom blijven van de automatische leesbibliotheek. De boeken zijn natuurlijk allen van dezelfde grootte en verschillen alleen in de kleur der banden; zij bevatten omstreeks 35000 woorden, zoodat men ze in ongeveer één uur tijds lezen kan. De druk zal iets grooter zijn dan de gewone letter, en naast novellen zullen ook steeds eenige reishandboeken in de kleine bibliotheek te verkrijgen zijn. De prijs voor het lezen van het boek is, evenals bij alle automaten, één penny.
Een groote menigte engelsche schrijvers en schrijfsters hebben zich reeds verbonden om voor de automatische bibliotheek te schrijven. Het denkbeeld schijnt levensvatbaarheid te bezitten; immers, hoe gaarne geeft ieder 5 cent uit voor het vooruitzicht om zich gedurende de reis een uur lang aangenaam bezig te houden.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd