In de dorpskerk.
Door de trouwe bezoekers der Amsterdamsche schilderijen-tentoonstellingen van den laatsten tijd zal onze gravure begroet worden als een goede bekende, met wie zij gaarne de kennismaking hernieuwen. Ook op de jongste internationale tentoonstelling van kunstwerken te Munchen heeft deze met veel sentiment geschilderde groep ‘in de dorpskerk’ bij de jury en het publiek groote waardeering gevonden, en genoot zij de hooge onderscheiding van met de gouden medaille bekroond te worden. De schilder Gari Melchers - naar zijn naam te oordeelen, is hij van Hollandsche afkomst, en een Duitsch tijdschrift noemt hem zelfs zonder blikken of blozen een Hollander - is een Noord-Amerikaan van geboorte, die zich echter dikwijls in ons land ophoudt, en dan bij voorkeur te Katwijk aan zee vertoeft. Daar vond hij dan ook de stof voor de welgeslaagde kunstschepping, waarnaar onze gravure bewerkt is. Een stroom van breed en pittig zonlicht bestraalt op dezen Zondagmorgen de eenvoudige, aandachtig luisterende schare, die hier in het bedehuis stichting en troost is komen zoeken. Dat die schare meerendeels uit visschersvrouwen bestaat, behoeft ons in dit Hollandsche zeedorp niet te verwonderen: de mannen en vaders, de zonen, de broeders zwalken thans rond op de wijde zee, ver van huis en haard, om een karig stuk brood te verdienen voor de dierbaren, die zij achterlieten. Gedachten van hoop en van vrees wisselen elkaar beurtelings af in het hart dezer vrouwen, terwijl de leeraar zijne toehoorders wijst op de almacht van Hem, wiens woord gebiedend heerscht over zeeën en stormen. Een der vrouwen is, uitgeput door de zorgen en vermoeienissen der afgeloopen week, ongemerkt ingeslapen, - doch zonder haar zou er misschien iets onvolledigs zijn in de stoffeering dezer Hollandsche dorpskerk, die door den Noord-Amerikaanschen kunstenaar zoo trouw en sympathiek is weergegeven.