Nog iets over den opium.
Naar het schijnt, bestaat de opium-kultuur reeds langer dan zestig eeuwen in Indië. Onder het Engelsche gouvernement werd deze kultuur al aanstonds voor een bepaalde som verpacht; doch in het jaar 1797 kwam hierin verandering, toen in het regentschap Benares een stelsel van administratie en contrôle werd ingevoerd, dat, behoudens enkele kleinere onderdeelen, thans nog algemeen van kracht is.
Volgens dit stelsel bestaat er een soort van personen, Lumberdars genoemd, die zorg dragen dat al de producten van deze kultuur in handen van den Staat komen; en ten einde de aanplanting en de goede ontwikkeling van den papaver zooveel mogelijk te bevorderen, hebben zij steeds de bevoegdheid om aan hen, die zich met de papaverkultuur bezig houden, de noodige voorschotten te verstrekken, welke voorschotten hun weer in producten terugbetaald worden.
Deze voorschotten worden in September verstrekt en dienen natuurlijk vooral om de kosten te bestrijden, die het bewerken van den grond na zich sleept. Gedurende het koudere jaargetijde wordt de kultuur zeer streng bewaakt. In Februari begint de papaver te bloeien; dan maakt men een aanvang met het inoogsten van de stampers, die onder den naam van
chupatti bij het inpakken van den voor China bestemden opium gebruikt worden. In Maart wordt de opium gewonnen door middel van de tamelijk ruwe methode van
in zoeten sluimer. Naar H. Lossow. (Zie blz. 259.)
insnijding; de uit de wonde wegvloeiende opium wordt in aarden potten bijeenverzameld. In April eindelijk wordt de opium aan de centrale stations bezorgd, waar hij geklassificeerd, gewogen, betaald en ten slotte naar de agentschappen verzonden wordt.
Bovendien wordt ook het papaverzaad bijeenverzameld, dat, naar men weet, een vrij belangrijk handelsartikel mag genoemd worden. In de omstreken van Ghazipore worden zelfs de stengels verzameld; deze dienen bij het vervoeren van de opiumkisten naar China. Wanneer de opium te Ghazipore beproefd is geworden, ontvangt de landbouwer vijf ropijen per seer (een seer is gelijk aan twee Engelsche ponden). De opium moet in dat geval een vastheid van zeventig graden hebben.
De volgende bewerkingen, die de opium nog te ondergaan heeft, worden daaraan verricht met het doel om hem geschikt voor de Chineesche markt te maken. In het jaar 1795 werden er twaalfhonderd maunds voortgebracht, en tegenwoordig stijgt het getal reeds tot een-en-vijftig duizend; en in het agentschap Ghazipore alleen werden in 1877 niet minder dan veertien duizend maunds behandeld.
Behalve voor uitvoer, wordt ook nog opium ten dienste van het lokale gebruik gewonnen; voor dit laatste doeleinde ondergaat de opium de volgende bewerking: men laat namelijk den zuiveren opium in de zon uitdrogen totdat hij een vastheid (consistentie) van negentig graden verkregen heeft en verdeelt hem vervolgens in pakken, welke één seer (twee Engelsche ponden) bevatten.
De opium, die in het noorden van Indië wordt verkregen, is bekend onder den naam van Benaresopium, terwijl die welke meer in Midden-Indië aangekweekt wordt, onder den naam van Malwa-opium bekend is; deze laatste is evenwel van minder hoedanigheid. De goede opium bevat vier percent morphine en drie percent narcotine.
De opium wordt vooral in den vorm van pillen gebruikt of wel gerookt, nadat hij onder de namen van nadak en chandu in den handel is gebracht. In het algemeen wordt de opiumgebruiker, meestal ‘schuiver’ genoemd, door den Europeaan veracht, omdat de opium den mensch verdierlijkt. Intusschen mogen de Europeanen wel zwijgen, want volgens vele autoriteiten is het overdadig gebruik van opium nog niet zoo nadeelig als dat van alcohol, en wat meer zegt - een matig gebruik van opium kan het leven verlengen, tegen koortsen behoeden en het individu vooral minder gevoelig maken voor de gevaarlijke miasmen van de tropische gewesten.
De in China geimporteerde opium brengt 132 millioen gulden op, of meer dan een zevende van al de Engelsch-Indische baten.
Er schijnt dus van dit artikel meer naar de vroeger door ons beschrevene en afgebeelde opiumholen te gaan dan naar de ‘matige’ gebruikers.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd