't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 80]
| |
Stemme: Hoort toe Matroosen al te saem.
EN roemt niet van u Landt, noch Stadt,
Noch van u kost'lijck Vee,
Want al de rijckdom, en de schat,
Die komt u uyt der Zee:
Ick noeme met bescheydt
De Schip-vaert 't Wereldts handen,
Daer sy haer goedt mee leyt,
Van dees, in gene Landen.
't Rijck Indyen ontsluyt sijn Mijn,
En levert vele Gout:
| |
[pagina 81]
| |
En Spanjen schenckt ons soete wijn,
En Vranckrijck geeft ons Sout:
Van elders komt ons Glas,
En Koper, Tin, en Verwen,
En Pick, en Teer, en Vlas,
En Roggen, ende Terwen.
Den Noor-man hackt gestaegh in 't Wout
De Boomen onder voet,
Niet voor hem self: maer dat hy t' hout
Na Hollandt senden doet.
Denckt nu in u verstant,
Wat raedt om dese dingen,
Van 't een in 't ander Landt,
En over Zee te bringen,
4. Hier weet een Boots-man daetlijck raedt,
En komt in dit geval,
| |
[pagina 82]
| |
Met Schepen daer hy het in laedt,
En steeckt weer van de wal,
Om 't grondeloose ruym
In haest te over-varen,
Terwijl hy peeckel-schuym
Brouwt, in de soute baren.
Als dan soo een geladen vloot
Komt in de Steden aen,
Al was de Neeringh daer in doodt,
Sy soud' uyt 't Graf op staen.
En yder een ontfonckt,
En vindt dan sijn begeeren.
En 't gantsche Landt dat pronckt
Gelijck in Bruylofts-kleeren.
Maer soo de Zee-vaert wat vervalt,
Het rijcke Landt ver-ermt,
| |
[pagina 83]
| |
De Stadt verliest strack sijn gestalt',
En yder Borger kermt:
Maer als een volle vloot
Komt zeylen in de Haven,
Krijght elck weer in de schoot,
Duysent, en duysent gaven.
Maer indien dat ick in 't geheel
Des Zee-vaerts lof uyt-songh,
Ick hoefde wel een yseren keel,
En een metalen tongh:
Maer 't is de pijn niet weert,
Die in mijn hooft te bringen:
Soo yemandt meer begeert,
Die magh selfs meerder singen.
|
|