't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't–
AuteursrechtvrijStemme: ô Schoone Cariclea.
HOe weynigh weet een Mensch,
Hoe nae dat hy is aen sijn doodt, of graf;
't Gaet menichmael nae wensch,
Soo 't schijnt, wanneer dat komt des Heeren straf
Tot ons, gelijck een Dief by nacht,
Als men die op het minst' verwacht.
Dat siet men menichmael
Gebeuren, als by veel exempels blijckt.
En 't geen ick hier verhael,
Dat is een saeck, die voor geen ander wijckt;
| |
[pagina 172]
| |
Het is een saeck die Rotterdam
Gelijck een valstrick over quam.
Daer was een Boots-gesel,
Die straf verdient had nae de Scheeps manier.
't Gaet in die Landen wel,
Wanneer Iustici heeft haer volle swier,
Het is een zeegen voor de staet,
Als men het quaet soo tegen gaet.
Het vollick liep als dol
Om dese straf (gansch ongewoon) te sien:
't Was op de Huysen vol
Van groot', van kleyn', van alderhande liên,
Daer stont een Molen, om het Mout
Te breecken, door de tijdt al out.
De drift was dom, en groot,
Men sach by nae noch deur, noch venster aen.
| |
[pagina 173]
| |
Daer komt de bleecke doodt,
En vindt die vol-geladen Molen staen,
En ruckt hem (door sijn last) om veer,
Daer was 't och! Heer, och! Heer, och! Heer.
De Tooren Siloam,
Die viel eens haestigh achtien Mannen doodt:
't Is waer, de Heer was gram,
Haer sondigh leven bracht haer in die noodt:
Maer soo wy ons niet wel beraên,
Wy sullen desgelijcx vergaen.
ô! Vromen Heraclijt,
Hier hebje reên, die u tot schreyen port:
Hier lacht de vale nijt,
Dat sy daer door by na aemachtigh wordt.
Hier heeft de doodt sijn rol gespeelt.
De tijdt, de droefheydt weder heelt.
V.D.H. |
|