't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't–
AuteursrechtvrijStemme: O! Schoone Cariclea.
DAer is ter Wereldt niet,
Wanneer de liefd' heeft plaets in 't Vrouwen hert,
Dat sich niet aen en biet,
Om haer te helpen uyt haer rouw, en smert:
De waerheydt kan u Rotterdam
Getuygen, die daer proef van nam.
| |
[pagina 167]
| |
Een kuysch, en eerb're Maeght,
Die, door haer Vaders dwangh, niet trouwen mocht
Een die haer Ziel behaeght,
En die haer noyt (door liefd') liet onversocht.
Een Ionghman, deughdigh, schoon, en rijck,
En haer in staet, en goedt gelijck.
't Was evenwel om niet,
Hoe dat hy liep, of aen de Vader badt;
Doch, 't geen hem meest verdriet,
Was, dat hy haer vast op-gesloten hadt.
Door s' Vaders last, haer Kamer is
Een droevige gevanckenis.
Waer komt de liefd' niet deur?
Al was 't een Muer van Yser, of Metael,
Al sietse niet een scheur,
S' is krachtiger als 't alder-fijnste Stael.
| |
[pagina 168]
| |
Al siet een Vader noch soo nauw,
Sijn Dochters liefd' is hem te gauw.
Sy peynst (terwijlse sit)
Geduerigh om haer Lief, en tweede ziel:
Sy peynst oock eynd'lijck dit,
Dat Vaders haert haer opgesloten hiel:
Wat raeckt my (seydtse) d' Ouders haet,
Die my in 't minst niet aen en gaet.
Ick sal, door schrand're list,
My redden uyt dees bange slaverny.
De Groot quam door een Kist
Uyt sijn Gevangen-huys wel weder vry.
Een Maeght (verlieft) sou die dan niet
Yets doen, 't geen haer helpt uyt verdriet.
Terwijlse dit vast peynst,
Braght Vader haer een deel verguldt Papier:
| |
[pagina 169]
| |
Haer droefheydt sy stracks veynst,
En seyd, wat is my d' eenigheydt pleysier,
Ik lees, ick schrijf, ick dien mijn Godt,
't Gewoel des Wereldts ick bespot.
Adieu dan Dochter-lief
Seyd' d' oude man, en gingh weêr vrolijck heen:
Sy vondt terstont een Brief
Waer door haer droefheydt t' eenemael verdween,
En schreef weêr-om met goedt beleyt
Een Brief, onsichtbaer, vol bescheyt.
Voort trock sy aen de schel,
Waer door een Dienaer vlijtigh by haer quam;
Sy seyd', gae heen, bestel
Dit goet, 't welck hy gewilligh op hem nam,
En segh, Me-Vrouw behoeft dit niet,
Dit is 't papier dat over-schiet.
| |
[pagina 170]
| |
Nu was het vast gestelt,
Hoe, en wanneer de vlucht geschieden most;
't Ontbrack aen list, noch geldt;
Een Kuyper, onder haer, haer helpen kost,
Die brack de Grendels van een Luyck,
Dat in haer Kamer quam ter sluyck.
Daar stondt een Wijn-pijp ree,
Voorsien met Kussens, daer sy voor in kroop:
Voor deur stondt Paerdt, en Slee,
Die haer bracht tot haer langh-gewensche hoop;
Die haer bracht buyten Stadt, en Poort:
De koets stondt reed', 't was strack sla voort.
ô! Spotter Democrijt,
Hier hebje reên, die u tot laechen port:
Hier heeft de vale nijt
Oock reden, daer haer gal van over-stort.
| |
[pagina 171]
| |
Hier heeft de Liefd' haer rol gespeelt.
De tijdt weêr 's Vaders gramschap heelt.
Dat 's te hoopen. V.D.H. |
|