't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje

[p. 91]

[Als ick nu lestmaal in het praaten.]

Stemme: Brande la Mes.

ALs ick nu lestmaal in het praaten,
Veel nectar-kusjes van u stal,
Soo heb ick door groot ongeval
Op uwe Lipjes mijn Zieltje gelaaten,
Over-schoone Lydia,
Doch sy blijft in u genaâ.

Maar als ick my niet wel bevonde,

En dat de doodt te naacken scheen,
Heb ick mijn hertje, vol gebeên,
Tot u, mijn Moorderesse, gesonden,
Die mijn Zieltje, schoone Vrouw,
By uw Zieltje soecken souw.

[p. 92]

 

Doch als mijn hertjen had vernomen,

 

't Glinst'ren, 't geen uw ooghjes biên,

 

En de lonckjes die daar uyt vliên,

 

Hebt ick haer noyt eens weder vernomen:

 

Want sy scheyt uyt u gesicht

 

Groot vermaack, 't geen haar verplicht.

 

Had ick doe niet tot mijnen beste,

 

Van kusjes, die my 't leven biên,

 

My van uw lipjes voorsien,

 

Soud' geweest zijn dat dachje mijn leste,

 

Doe ick lestmaal by geval

 

Van uw mondtje kusjes stal.