't Hoorns vermaeck'lijck treck-schuytje
(1663)–Anoniem Hoorns Vermaeklijck treck-schuytje, 't– Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
Toon; Als de droeve Amarillis.
AL het soete pluym-geveugelt,
(Lust van een Bosschagie,
En die soo menich droevich hert vermaeckt door 't keels geklanck)
Is haer soet geluyt beteugelt
Nu om mijn quellagie,
En queelt te saem op maet door droefheydt met een naer gesanck.
| |
[pagina 12]
| |
Geen Herder singht,
Geen Satijr springht
In Lust-Prieeltjes:
Selfs Pan vergeet
Door mijn groot leet
Sijn deuntjens tegen danck.
'T vyertje dat mijn doet verteeren,
En mijn ziel versmooren,
Dat stort ick, ach eylaes! alleenigh in dit droeve dal,
Schoon ick klaegh, 't mach haer niet deeren,
Ia sy stopt haer ooren:
Want al de Beeckjes ruysen haer mijn droevigh ongeval,
Elck boom sijn blat,
Dat brenght haer rat
Mijn nare suchjes,
Ia stuurt het wech,
Al wat ick sech,
Het meeste noch van al.
't Schijnt haer hertje, over-trocken
Met Metale platen
| |
[pagina 13]
| |
Van groote wreetheyt, die mijn lijden dickwils wel besiet,
Is tot geen we'er-min te locken,
[W]eynich tot mijn baten:
[W]ant sonder eenigsins haer oog te slaen op mijn verdriet,
[V]olcht sy haer gangh, Hoe naer en bangh
[I]ck traentjes offer:
[I]a mijn geklach,
Bij nacht en dach,
Dat is doch al voor niet.
Moet ick ongetroost dan sterven
Wreede Amarillis?
Soo laet ick doch van u genieten dese laetste be'e:
Wilt mijn hert met stael door-kerven,
'k Sie doch dat 't uw wil is:
En als ghy hebt de saeck volendt, waer toe ick al ben re'e,
Soo bid ick sterck,
laet doch de Serck
Dit Graf-schrift hebben.
| |
[pagina 14]
| |
Een Minnaer groot,
Die 't lief stack doodt,
Die leyt hier in dees ste'e.
|
|