Hoofsheid is een ernstig spel

[p. 123]

Het meisje met de mooie vlechtjes

Het meisje, dat mij verliet,
Doet mij al te hevig verlangen;
‘Jonkvrouw van mijn hart,
In m'n hart vereer ik u boven al.’
Ik had geregeld omgang met haar,
Nu moet ik van haar gescheiden zijn.
Zij is een wondermooi schepsel
En heeft bijzonder mooie vlechtjes,
Dat kleine fijne lieve wezentje.

Zij staat zo vast in mij geworteld,
Dat ze mij in haar macht heeft,
Waar of ik mij ook bevind
En zal bevinden, zo lang ik leef.
Ik ben het, die zich aan haar
Overlevert: dat is mijn wil nu,
Als het mij enig voordeel brengt.
Want het heeft zulke mooie vlechtjes,
Dat kleine fijne vriendelijke wezentje.

Zij heeft roder lippen en wangen
Dan de roos ooit kan zijn,
En haar handen zijn lang en slank;
Haar witte tanden zijn ivoor gelijk.
Haar lichaam is blank als sneeuw,
Haar ogen vonken als bij een leeuw.
Zij dwong mij daarmee tegen mijn wil
Eeuwig haar dienstknecht te zijn,
Dat kleine fijne bevallige wezentje;
Het heeft zulke mooie vlechtjes.

[p. 124]

 

Ze is tenger en klein van stuk,

 

Zij alleen is het allerliefste

 

Dat is of was of wezen zal.

 

Ze is hoofs en zachtaardig,

 

Ze is beschaafd van manieren

 

En ze heeft een slanke taille.

 

Haar borstjes meer dan kogelrond,

 

Haar kinnetje diep als een grachtje,

 

Dat kleine fijne lieve wezentje;

 

Het heeft zulke mooie vlechtjes.

 

 

 

Ze is brunette op zekere plekken,

 

In de oksels en verder naar onder;

 

Ook haar wenkbrauwen zijn bruin.

 

Ze heeft een putje in haar lichaam:

 

Dorst ik het zonder schande noemen,

 

En zonder haar enige smaad aan te

 

Doen, ik zou 't lichaamsdeel noemen,

 

Bruin is het poesje van het meisje.

 

Dat kleine fijne vriendelijke wezentje;

 

Het heeft zulke mooie vlechtjes.

 

 

 

Ik moet haar ten dienste staan

 

En eeuwig onderworpen zijn,

 

Waarheen ik mij ook wend,

 

Want m'n begeerte gaat zo vurig uit

 

Naar het meisje, van wie we spreken.

 

Ik bemin haar hoe langer hoe meer:

 

Zij heeft m'n leven en eer in de hand.

 

Ze is daarom immer in mijn gedachten,

 

Dat kleine fijne lieve wezentje;

 

Het heeft zulke mooie vlechtjes.

Nota

Bevat 58 versregels. Dit gedicht doet mij al te hevig verlangen.