Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

Herderinnen-liedt,

Stemme: Als 't begint.

IN kleynheydt leef ick onbenijt,
Lof lof kleynigheydt lof.
Het Hardertjen datter my vyerigh vrijdt,
Is van leden / besneden
't Kan reden / trots' een in 't Hof.

2 Met sorgh en is hy niet gheplaeght,

Als de gierigaerts zijn.

[p. 124]

 

Maer d' overvloet hem als my mishaeght,

 

Want wat baetse? / versaetse?

 

Neen, haetse / want se baert pijn.

 

 

 

3 Mijn Minnaers grove linde rock

 

Die misstaet hem oock niet,

 

Noch oock zijn stock zijn hasere stock.

 

Hy is machtigh / waerachtigh,

 

Noyt klachtigh / van swaer verdriet.

 

 

 

4 In hem leeft noch de oude mensch

 

Daer men spottend' om lacht,

 

Die 't gierigh gout derft, en heeft zijn wensch:

 

Niet haetigh / niet batigh,

 

En statigh / na Gods-dienst tracht.

 

 

 

5 Het vee, de schapen zijn sijn lust,

 

Met wiens wol hy hem dost,

 

En 't vrolijck gevogelt dat nauwelijcx rust

 

Die vermaken / zijn daken,

 

Wy raken / licht aan de kost.

 

 

[p. 125]

 

6 Soo rustigh zijn wy, ja soo vroo,

 

'k Weet geen meerder geneught:

 

Wy ruylden met onsen Koningh al noo,

 

Want 's Hofs weelden / vereelden,

 

Men teelden / daer selden vreucht.

 

 

 

7 Dus 't vrolijck lage Boeren-huys,

 

Waer in selden yet mist,

 

Ist kleen, 't heeft wederom kleender kruys

 

Als het hooghe / vermoghe,

 

Bedroge / Hof van twist.

 

 

 

8 Geyl is 's Hofs liefd', of alster wel gaet,

 

Is liefdes moeder 't gewin,

 

Met t' samen begeerte na grooter staet:

 

Wy verkeeren / met eeren,

 

En sweeren / een trouwe min.

EYNDE.