Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[p. 105]

Ode. Kvsjens.

LIpjens die so soetjens bloosen
Als twee varsch ontloocke roosen:
Lipjes die het schoon corael,
Overtreft, en 't bly gemael,
Vande bloosend' Angelieren:
Lipjens, daer int ront om swieren,
Cupidootjes hant aen hant:
Lipjens! op wiens schoone randt,
Nector en Cimbroos op vloeyen,
Lipjes die als karsjes gloeyen,
Als sy rijpen op haer best
Of een Violet op 't lest.
Kust my dat ick mach genieten
't Suycker datter af komt vlieten
Soete lipjens, weest niet schuw,
Ay! mijn troosjes kust my nu.
Kust my vry: soo menigh werve
Als ick sie rontom u swerven
Vreesjes, met een loo gesicht
En veel snarre woordjes licht:
Daer by dan veel soete lachies,
Soete snickies, soete klachies,
Soete suchjes, soete tael.
Soete woortjes andermael.
Oock als mijn hart meenigh schootien,
Heeft, en krijght, van 't minne-Goodien.
Oock als op 't woest Libisch velt,

[p. 106]

 

Zanden leggen ongetelt.

 

En oock alsser beesjes sweven

 

Door de dunne locht gedreven,

 

Of oock visschen inde zee

 

En op aert oock menschen mee:

 

So veel als u ooghjens loncken,

 

So dick als sy statigh proncken.

 

So veel alsm' haer stralen siet,

 

So veel gunst'jens alsm' haer biet.

 

So veel hoopjes alsse baren

 

So veel hartjes alsse garen

 

So veel zieltjes die verleyt

 

Sijn door haer soete soetigheyt:

 

So veel traentjes als ick stort

 

So veel suchjes als ick schort.

 

So veel pijn als ick moet lyen

 

Soo veel smaets om u te vryen,

 

Soo veel kusjes my gehenght

 

Soo veel kusjes my toe brenght:

 

Kust my dan mijn Harderinne

 

Of laet ick het eerst beginnen

 

So langh tot ick selve segh

 

Treckt u Roose-mondtjen wegh:

 

Of dat al mijn kracht besweken

 

Ick geen asem hou om spreken

 

Noch om kussen: dan mijn lief,

 

Dan mijn soete hartjes dief,

 

Wilt my dan soo weer betalen,

 

Op dat ick mijn aem mach halen

 

En mijn afgesloofde ziel

 

Die de u gevangen hiel,

 

So ghy dan oock ondertussen

 

Door het menighvuldigh kussen,

 

Oock raeckt in gelijcke noot

 

Dan sal ick u voor de doodt

 

Wederom oock so bevryen

 

Totdat wy heel moe van stryen,

 

Alle beyde even swack

 

Smooren onder 't soete pack.

Velden.