Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh– AuteursrechtvrijStemme: Pots hondert dousent slapperment.
GHy Zeeusen slyper, Baes en knecht,
Wy dancken jouw van als,
Al schijnje vry wat slecht en recht,
Nochtans so benje vals:
Want siet dees moye Vrouwe-luy
Die roepent als een klacht!
Of isset maer een wyve buy?
Als waerheyt wort veracht.
| |
[pagina 100]
| |
2 Ey lieve secht ons nu terstont
Wat jou somwylen schort?
En waerom strijckje met de mont
Terwijlje douwd' en hort?
Hoe kunnen wy dijn re'en verstaen
Wanneer je met ons lacht:
Ten is niet altewel gedaen
Als waerheyt wort veracht.
3 Al roepje somtijts leuter-key,
En plompen bottemuyl:
Wy seggen dat dees allebey
Te gaer zijn even vuyl:
Wat batet of men wijsheyt wil
Daer geen verstant vernacht:
Men hoorde niet te swygen stil
Als waerheyt wort veracht.
4 Doch of ghy luyheyt niet en prijst
Wanneerje neerstigh slijpt,
En datje tegendeel bewijst
Terwijlje staegh begrijpt"
Soo blijftmen jou noch lydigh by
Waerom doch soo gejacht?
Ist quaet? of isset koddery
Als waerheyt wort veracht.
5 Gedenckt al benje niet begoet
Dat yemant jou versmaet?
Die rijck en vroom is van gemoet
Beleeft den besten staet:
Och waer een yeder zit gerust
Daer is men vol van macht:
Het lijckt een groote tegenlust
Als waerheyt wort veracht.
6 Hoe valt jou dat so schielijck in
Van overscheerdery?
Te veel geseyt, maeckt veel onmin,
Wie kent begeerdery?
Waer kanmen yemant picken uyt
Die niet en is verdacht
Het schijnt een greepje van een guyt
Als waerheyt wort veracht.
7 Wel aen dan aller menschen vrient,
Het is genoegh gesweet:
| |
[pagina 101]
| |
Al hebt ghy ons om loon gedient,
Het gelt is wel besteet:
Siet! wy en hebben wijn noch bier
't Is hier vergeefs gewacht:
Wy sien, het is een qua manier
Als waerheyt wort veracht.
8 Vaert wel: ghy oversloofden Zeeuw,
Wy staen al op de ganck:
Ghy singht veel beter als een spreeu
Met uwen Slypers-sanck:
Ey! roept niet meer van man, noch meyt,
Gaet rust, en slaept wat sacht,
Wy kennen vry wel onderscheyt
Of waerheyt wort veracht.
|
|