Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh–
AuteursrechtvrijStemme: Ons gespeel wil enckel trouwen.
BInnen Rijswijc, buyten 't Haagje
Was, een hele buurd by een,
Had zijn oorsaec 't had zijn reen
't Viel so wat een seumer-vlaeghje
Al dat volckje liep so ras
Daer het dicht, en drooghe was.
2 Als dan yder quam aen praten
Om te teeren een gelagh,
| |
[pagina 79]
| |
't Kaertpsul brochtmen voor den dagh,
Doe begonment stracx te haeten,
Ja sey Kees, ick troeve niet,
Wie verliest, die lijd verdriet.
3 Claes riep oock 'k en wil niet speelen,
Loos gewin, baerd ongerief
Die vals dobbelt is een dieff:
Tis best drincken, lachen, queelen,
Liever praeten van een clucht
Soeten-cout, is maer genucht.
4 Teeuwe, Jas en Bartel Janssen
Urssel-Jopse, Weynte klam
Wurpen, om een vette Ham:
Melssen riep, waer selmen schranssen
In een schuyr, of hut, of veldt?
Daermen teert en smeert voor gelt.
5 Lubbert sey, kom laet ons smullen
In een lommer-groene padt,
Mits, sprack Leunis die der sat
Wie sal dan de kruycken vullen?
Wel riep Trijn, jou vreemden vent
Hoe ben jy hier me belent?
6 't Lieve hoopje was gheseten
Riepen tapt, kom brengt de kan?
't Speck wil lustich aen de man,
Leun sey, drincken smaect by 't 'eeten
Drincken, volt het keele gaet
Drincken, leeght het volle vat,
7 't Vette bier begon te rijsen
't Schuymje broude naer het hooft
Doch was Leun van sin berooft
Doen begont de Zeeuw te prijsen,
En hy riep, 't is hart gelagh
Als den buyc niet meer vermach.
8 Leynis raecte wat aent mallen
Trijn, en hy, die speulde paer
Leun kroop by, en Trijn ooc naer
Stracx so was het oog aent vallen
Maer wat denckmen vande min
Of, van Leun, en Trijntjes sin?
| |
[pagina 80]
| |
9 Dese vryer wierp een praetje
Van zijn liefde, van zijn brandt,
En hy douwde hant, aen hant:
(Hy sprack/) soete kammeraetie,
Gaenwe nu eens na iou Oom
Om een suur, of soete room.
10 Trijntie, liet heur licht becoren,
En moer ginc met Leunis voort
Half verblijt, en half verstoort,
Doch, en lietet niet eens hooren:
t' Was heur wens, en ooc onwil,
(Want zy docht) en sweeg al stil.
11 Zeeusche prater was geslepen
Op de ronde Slypers steen,
Meer als Boeren int gemeen,
Op veel slagen, op veel grepen:
Want hy had by menigh meyt
Soete quackies uytgeleyt.
12 Hy dus mondig in het kallen,
Somtijts wijs, en somtijts gec,
Riep hy Kare smockel-beck!
Laet ons nu toch wat gaen brallen
Trijntje lief, 't is iuyst van daeg
Hoofse-kurmis inden Haegh.
13 Moye Trijn ginght montie setten
Om te lispen steetse praet,
Sy besagh heur fraey gelaet:
Op heur schoentjens gongse letten,
En liep prits, en prattigh heen
Schier, al oft een Joffer scheen.
14 Sy dan, meenden desen ronden
Heel te buyghen als een riet,
(Maer de rond'heyt syghet niet)
Zeeuwsche-Leun sach Trijntjens vonden
Doense bleete, Veynt gaet deur,
In jou Landt is beter keur.
15 Trotse Trijn verachtent Zeeutje!
Denckt, waerom de Leunis dus
Hy nam of-scheyt met, een kus
| |
[pagina 81]
| |
Ende riep, o Hollants spreeuwtje.
Norsheydt vought niet by een vrou,
Mits was hy doen vol van rou.
16 Stracx ontmoeten hem weer Vrysters
Op een waeghen, zy aen zy,
Och het Leeuje wert doen bly!
Dat geselschap song als lysters
Ende saghen Leunis aen,
Doen wast, hou Voerman blijft staen.
17 Yder riep, jouw droeven Vryer
Waerom gaje dus te voet,
Seg ons waer uyt datje doet?
Of, ben jy een Vrou-benyer?
Benjet niet, so rijdt vry me
Hier is noch veel ruym een ste.
18 Hier is keur (docht Leun) van bancken
Hier is keur van meenigh dier,
Hier is keur van minnen-vier,
Hier is keur, als soetjens wancken
Hier is keur van menigh hart
Die ghevoele soete smart.
19 Hout dan voerman laet ic trappen
Sprac den flucksen Zeeusen quant
Laet ick hier toch uyt het sant
Op den dissel-boom eens stappen,
Houw maat, hout een lutje stil,
'k Selje loonen na jou wil.
20 Lustigh Landtsert, wilt niet schocken,
Slaet de paerden braefjes voort,
Rend, en mend juyst as het hoort
Coom laet ons wat heulen jocken,
(Guyts sey Prater) gaen wy sien
Na de moeye kurmis lien.
21 Laete wy, toch wat brageeren
Deur, en deur de Haeghse feest,
Daer so menigh edel geest
Ticketacken, en verkeeren,
| |
[pagina 82]
| |
Daerment puycke siet van pronc
Onder out en onder jonck.
22 Denckt wat Zeeuse-Leun most peynsen.
Van dat Hollants vrou-geslacht,
Dat so knort en weerom lacht:
Die so mildelijcken veynsen,
Ende veyligh van te doen
Wenck om lonck, en kus om soen.
Ick soeck en vin. |
|