Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh–
Auteursrechtvrij
[pagina 54]
| |
 | |
[pagina 55]
| |
Over de gheboorte van Cupido.
LEstent 's ochtens als Diaen
Met haer sleep te rust sou gaen,
Liet sich hooren inde lucht,
Schielijck een verheught gerucht,
Dicht ontrent Vrou Cyprus sael,
Riep de weerklanck van 't metael,
Wt de vlugge-Faems trompet
Venus leyt int kinderbedt,
Venus roeptse jonck bejaert,
Heeft een jonge Seun gebaert,
Komt ghy Goden al te saem,
Komt besoecktse in de kraem,
Komt ghy Venus maegschap hier,
Komt omhelst dit soete dier,
Komt, vrouw Venus doet u noon,
Peters van haer lieve Soon,
Peters komt en noemt het kint,
So ghy best een naem versint,
Maer voor al brenght van u haest
Voor de Pil een Pille-gaef.
Dad'lijck Fama weder blaest,
Al de Goden metter haest,
| |
[pagina 56]
| |
Volghen dees gedaeghden eysch
In Vrou Cyprus kraem-paleys:
Daer was 't doen vergeten druck,
Daer was 't kraem-vrou veel geluck,
Metje tijt-kort metje deun,
Metje moye jonge Seun,
Venus geeft terstont een winck
Haren mancken hincke-pinck,
Dat hy 't kindeken de Goon
Dadelijcken hief ten toon,
Al de Goden keecken toe
En het kint nauw lachens moe,
Straelden met sen oogen om,
Dat de Goden stonden stom,
En gevoelden elck een vyer
Vansen brandent ooghs geswier
Met een aengename smart
In het binnenst van hun hart,
Dies riep Jupijn met macht,
Hadden oyt mijn woorden kracht,
Soo gebied ick datmen heen
't Kint sal sturen na beneen
Datter metsen oogen schijn
Daer de aertsche menschen pijn,
Want ick nimmermeer gedoogh
Dattet mensen toover-oogh,
En een licht vervlogen drift
't Hemellijcke heyr vergift,
Of ten waer dan dattet hier
Quam geblind-hockt sonder vyer.
Dits sprack Jupiter mijn wil,
Daer mee eyndighde 't geschil,
Met dies schanck hy 't kint een boogh,
Gantsch vergult en schoon int oog
Om sen handen, om sen leen
t' Oeffenen aen dees taye zeen.
Venus Moeder van het kint,
In haer Koets een pijltjen vint,
Daer een gouden punt aen blonc,
Datse aen haer Soontjen schonck
| |
[pagina 57]
| |
't Pijltjen was van sulcken stof,
Dat wie in 't zijn harte trof,
Strackx verdwaelt van sin en hert,
Straks met min betoovert wert,
Oock de kinder-vreter boot
Meed' een pijl, diens punt was loot,
En in voorgen krachts verscheel,
Heeft in als het tegendeel,
Want hy baert de leepe spijt,
Felle afgunst haet en nijt,
Droefheyt, pijn en herten leet,
Nare vrees en Anghstig sweet,
Doen nu Phoebus sagh van veer,
Datmen 't kint met schut-geweer
Heeft begiftight en voorsien,
Dacht hy 't quaet ghevolgh t' ontvlien,
Op dat tot der Goden last
Namaels 't kint niet op en wast,
En gaf 't wicht een pijl van gout,
Die de quelsucht tegen hout,
Die met blyschap, die met vreugd'
Steedts 't gheschooten hert verheught,
Venus boel komt onderwijl,
Met een Yser puntsche pijl,
En beschenckt met desen schicht
Sijn beminde Venus wicht
Desen was van sulcker aert
Dat hy 't herte gramschap baerdt
Dat het lauw doorschooten bloet
Heet en haestigh zieden doet
Stoockt de twist die stedes kijft
En den Heyl'gen vree verdrijft
Datelijck ter selver uyr
Gaf de schrandere Mercuur
't Wichtjen een gevylde flits
Die van silver blonck aen 't spits,
Dese was in kracht vermenght
Want hy vreugt de droefheyt brengt,
| |
[pagina 58]
| |
Harten dief, en daer toe noch
Valsche min en liefs bedrogh,
Diens beginsel wel behaeght,
Maer den last int ende draeght,
Die vaeck na des Tijts verloop,
Nu baert vrees en dan weer hoop,
Daer na komt de bleecke maeght,
Mee van al den nacht gejaeght,
Ruckt den koker van haer zy,
Pylen vatse twee of dry,
't Punt was horen vande een
d' Ander twee van Elpenbeen
D' eene maeckt de Mensche slof,
Koele troevers dan en grof
Een van afkeer quel en sucht
Een van schuwheydt vrees en vlucht,
Leugen en van achterklap
En van meerder eygenschap
Dit geweer blijf by geschrift
Venus kint sen pille gift
Daerom doen de Goden t' saem
Dat'lijck twisten om den naem
D' eene die zijn terghen haet
Wilt hem noemen Teuterquaet
d' Ander schelt hem buyten in
Weer een ander stoockermin.
d' Eene noemt hem veynsers liefs
d' Ander noemt hem herten dief
Noch een ander meer beroemt,
Die hem ziele pijnder noemt
Rust ontroerder, vreuchden schrick,
Jeught verleyder, nieuwe strick,
Harssen steelder, vryheyts dwangh
Bloet verteerder, bitse slangh,
Goden tergher, altijdt bly,
Dese namen allegaer
Worden hem gegeven daer
Dese namen heeftme voort
Al begrepen in een woort
| |
[pagina 59]
| |
't Sy of 't Grieksch is of Latijn
Immers 't moet Cupido zijn,
Daer op Venus aen de Goon
Heeft versocht wie haren Soon
Om 't wats of jocks met toenaem noemt
Dat die wert ten straf ghedoemt,
't Geen sy Venus by gheval
Toestaen datmen 't houden sal
Op de boete wie hem niet
Met sen naem Cupido hiet
t' Elckens Venus hem bekeurt
Hy aen haer een Soen verbeurt.
E. Herckmans. |
|