Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

Harderinnen liedt.

SEght ons, ghy Herders van dit landt
Waerom waerom naer u verstant.
In dese lest-geleden daghen
Heeft Zephyrus soo soet geswaeyt,

[p. 39]

 

En bloemkens over 't velt gezaeyt

 

Meer dan het is gewoon te dragen?

 

 

 

2 En waerom sent de Son nu neer

 

Soo lieffelijck getemptert weer,

 

Die ons soo vyerigh plagh te branden

 

Int velt, wanneer den heeten hont

 

So naer by zynen wagen stont,

 

En dede splyten 't kley der landen.

 

 

 

3 De moesel klinckt door 't gantsche velt,

 

Geen Herder meer zijn schapen telt,

 

Pan selver slaet de kudden gade:

 

Men vreest voor dieven, wolf, noch vos,

 

Valeyen / weyen, bergh, en bos,

 

Sijn vol van blyschap, vry van schade.

 

 

 

4 Diana sien wy dagh aen dagh

 

Ten dansse gaen, meer dan zy plagh,

 

De Nymphen al zijn vol van vreughden,

 

Schoon Cloris, wacker Amaril,

 

Philemon geestigh, of Myrtil,

 

Haer noyt met singen so verheugden.