Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh– Auteursrechtvrij
[pagina 274]
| |
Stemme: Ghy heyligheytjens die,, in bloemjes en in kruyden.
LUck-sterre van mijn jeught, hoe zijt ghy soo verdweenen,
Wt d' opper-blaeuwe Zael men siet u aenschijn niet
Noch stralen die ghy schiet,
Of ist dat met u licht mijn heyl oock t' saem gaet henen.
2 Ja henen gaet mijn heyl mijn hoop en al mijn leven,
Derhalven ghy 't geblick uws Goddelijcke strael
M' ontruckt t' eenemael,
O Hemel wat voor licht sult ghy my weder geven.
3 Indien u Goddelijck schijn voor dese plach te lichten,
Ontseyt my al mijn hoop en heeft met vast opset
Mijn Baken gantsch verset,
En wat ick roep gewelt, ick moet doch even swichten.
4 Planeten meer als een veelvoudigh in ons oogen
Wat baert ghy my al straf om mijn vermeten sin,
| |
[pagina 275]
| |
In 't kiesen vande Min,
Daer in och armen ick te laet my sie bedrogen.
5. Waerom bedrogen? Neen, niet in het kuysse minnen,
Maer in 't bevrosen hert en koelheyt van die Vrouw,
De Herbergh van mijn Trouw,
O wreede toetz-steen van mijn vast gesette sinnen.
6 Ick en sal u Goddin Vrouw Venus niet bekyven,
Geeft dat ick maer verwin met uwen kleynen Soon,
Ghy kond het leven doon,
En doot zijnde by na wel levent laten blyven.
7 Geswinde ernst gemat en nimmermeer gantsch moeden,
'k Verflaeu tot geender tijt of schoon 't bevrose hert
Soeckt hulpe tot zijn smert,
En krijt zijn keel schier heesch, neemt wegh dees wreede roede.
Vrede baert rust. |
|