Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[Knabbelende lamm'ren draeght met mijn leet]

Stemme: Waerom ach! schoone eyscht ghy my.

KNabbelende Lamm'ren draeght met mijn leet,
Wauwelt een wijl in dorre Weyen:
Hellept my jamm'ren, en droevigh treet

[p. 228]

 

Mits ghy my siet soo bitter schreyen:

 

Ach' soete schaepjes blaedt van rouwe,

 

Op dat Grusella mach beschouwen,

 

Hoe droevigh den Harder Menander leeft,

 

Om haer: die hem soo schielijck verlaten heeft.

 

 

 

2 Ach! Lief Grusella met wat geraes

 

Vlucht ghy van my, die u op eeren

 

Volligen wil na, of ghy (helaes!)

 

My doet met moet / en bloedt verteeren:

 

'k Geloof niet dat door quade tongen,

 

Oyt werden yet van my gesongen,

 

Grusella dat ghy afkeerlijck van my

 

Soud wesen, dat schynt voorwaer wel boertery.

 

 

 

3 Ontrouwe Nimphlijn dan ick bemerck

 

Dat om 't genot van hondert Schapen,

 

Ghy nu van mijn maeckt so weynigh werck,

 

Als van de minst van d' Harders knapen:

 

Daer ick wel eer u Schaepjes hoeden

 

En weeldich met klavre voede:

 

Ach, kond ghy verbannen die u soo bemint,

 

Die hier vredig leeft, licht hondert schaepjes wint.

 

 

[p. 229]

 

4 Doch Herderrinnetjen 't is al geschiet

 

Hoewel ick u noyt kon vertrouwen,

 

Dat uyt u sinnetjen ghy varen liet

 

My die daer woon-plaets pleegh te houwen,

 

Noyt dacht ick dat u grage lusten,

 

Een ander als Menander blusten:

 

Menander wast alleen daer ghy soo veel van hielt,

 

Nu ist Minander die ghy martelt en ontsielt.

 

 

 

5 Denckt eens Grusella: treet in u hart

 

Of ick u had dus droef verlaten:

 

Wat ghy my wel na schreuwden met smart

 

Om sulcken ontrou by der straten:

 

Maer u den Hemel wil ick loven,

 

U Passy mijn soud gaen te boven?

 

Laet lyden de geen, die lyden is gewent,

 

Tot veel te lyden, ghy noch veel te waerdigh bent.

't Verkeert haest.