Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[Vroegh in het schimre van de daghe]

Stemme: In 't diepste van onse sinne.

VRoegh in het schimre van de daghe
Soo drijf ick Galathe,
Onder de lam'ren met behage,
Vol lust dit wolligh Vee:
Die Lam'ren met vermaeck
By 't ruyssent Beeckje staegh,
Asen met smaeck haer grage maegh.

2 Laet Nimph mijn Geytjes by haer grasen

In 't klaver-rijcke velt:
Siet oock hoe smaecklijck dat zy asen,
Dus u met mijn verselt,
Hier in dit hutjen wat
Bedeckt met rieten Dack,

[p. 196]

 

Soetertje radt, komt rust u strack.

 

 

 

3 Neen Tyter al u sinlijck vleyen

 

Behaeght my niet een beet,

 

Ick sal mijn kudde 't Boswaert leyen

 

De Son schijnt hier te heet:

 

Onder de schaduws swoel,

 

Moet dees lam'ren te graes,

 

Daer Aura koel, brenght soet geblaes:

 

 

 

4 Drijft Nimph u kudde langs dees bergen

 

By 't staende water stil:

 

Ey wilt dijn lam'ren soo veel vergen

 

Ist immers maer dijn wil:

 

U suygelinge jonck

 

Sullen vol lusten ras,

 

Sijn daer een pronck, in 't Amstels gras.

 

 

 

5 Mijn Vee dat is gewent te grab'len

 

In haer welruyckend' lof:

 

Daer sy met de bytertjes knab'len,

 

Het eet groen graesje of:

 

'k Sie daer mijn Lam'ren trou,

 

Met lust haer jeughdigh voen,

[p. 197]

 

Licken de dou, van 't graesje groen.

 

 

 

6 Drijft Nimph u lam'ren toch niet varder

 

Dus eenigh 't Boswaert in.

 

Of laet ten minsten mijn trouw Harder

 

Met hoen 't Vee Velt-Goddin,

 

Op dat ons kudden bey

 

Met smaeck grasen by een,

 

In Bos of Wey, vol lust gemeen.

 

 

 

7 Maer Tyter waer toe dese grille

 

't Schijnt dat ghy met mijn malt?

 

'k Mach lange hier geen tijt verspille

 

Want siet den avont valt:

 

Dus 'k neem afscheyt 'k moet voort,

 

Om brenge mijn vee al,

 

Vroegh soo 't behoort, weer in de stal.

 

 

 

8 Sal ick dan Nimph hier in dees beemde

 

Bedruckt, belast, belaen

 

Dus met mijn Geytjes heel vervreemde,

 

Als ballingh doolen gaen:

 

So sal ick met mijn staf

[p. 198]

 

Afmalen hier in 't zant,

 

U vreedicheyt straf, 't geen mijn vermant.

Vyt de Boeyen best.