Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

Garinters liefdens raserny, over d' ontrouw van Corisqve.

Op de wyse: Gelijck een roosje teer, dat op zijn distel staet.

Barst bracke traentjes uyt
En oogen droevigh weent,
O stem geeft naer geluyt

[p. 166]

 

Nu u Princes vereent:

 

En wort Aminthas Bruyt, Ach, Ach, Ach!

 

Die met u was verbonden,

 

Ach, Ach, Ach, Ach, roep ick met geklagh,

 

Om 't geen my 't noot lot sonden.

 

 

 

2 Scheurt' vry u boesem op,

 

Dat sy u herte siet:

 

Ruckt d' hayren uyt u krop

 

U liefde is te niet:

 

Aminthas stijght in het top, Ach, Ach, Ach, Ach,

 

Van haer verliefde sinnen

 

Ach, Ach, Ach, Ach, roep ick alle dagh,

 

Wat pijn teelt my het minne?

 

 

 

3 Corisque wast niet hier

 

Dat ghy mijn trouwe swoert?

 

En daer ghy in het vyer

 

Der min my hebt gevoert:

 

't Geen 't Vogels tieresier / Ach, Ach, Ach,

 

Ick heden noch hoor schat'ren,

 

Ach, Ach, Ach, Ach, dat ick u eerst sagh,

 

Doen my mijn ooge wat'ren.

 

 

[p. 167]

 

4 Staegh dunckt my dat ick sie

 

Corisque u schim of schaeuw,

 

En verselt vaeck by die

 

U selfs en kende nauw',

 

Dan dat ick kusjes bie / Ach, Ach, Ach,

 

En veyns my bly voor treurigh,

 

Ach, Ach, Ach, Ach, wie doch eer 't geschach

 

Dat ghy waert wispelturigh.

 

 

 

5 Daer is Corisque weer:

 

Daer staet sy voor mijn oogh:

 

Nu sijght sy voor my neer

 

Daer rijst sy weerom hoogh:

 

En gluurt als sy wel eer / Ach, Ach, Ach,

 

Naer my pleegh toe te loncke:

 

Ach, Ach, Ach, Ach, waer is de soete lach?

 

Van liefde minne droncke.

 

 

 

6 Princes Corisque hoe,

 

Veranderlijck van sin?

 

Waer by komt het doch toe?

 

Keert ghy in uwen min?

 

En laet gantsch wee te moe / Ach, Ach, Ach, Ach?

[p. 168]

 

U lief en trouwe Garinther,

 

Ach, Ach, Ach, Ach' ick wel seggen mach,

 

Geen Jonckvrouw trou en minter.

Traode.