Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[p. 160]

[Ach Juffrou! u suyverlijcke glans]

Op de wyse: La balette.

ACh Juffrouw! u suyverlijcke glans / en aengename lonckjes,
Die ontsteeckt (laes!) dit Ys koude koele hert:
Dat ick wouw, en wensten wel althans / dat dees geglomme vonckjes
Sonder veel geraes, verdwenen van mijn hert:
Daerom bid ick biedt
Doch u Dienaer yet,
En blust uyt zijn blaeckeren verdriet.

2 Pinorell' ghy hebt my soo 'k geloof verovert met u wesen

Datter nauwer noot mijn selve ick ken:
Want te fel, te wrevel, en te grof u vlammen zijn geresen
Die mijn tot de doot, steets dringen waer ick ben:
En ick wert gequelt
Dat ick gantsch ontstelt,
Noch bemin den brant, die mijn versmelt.

3 Doch als ick u blonde zijde hayr, u voorhooft en u kaken,

Beyd u lipjens soet en u kinnetjen aenschou,
Ick verquick, maer datelijck daer na, begin ick weer te blaken:
't Ongerust gemoet dat twijffelt aen de trou,
Want ick duchte seer

[p. 161]

 

Dat ick nimmermeer

 

Verkrygen sal van u mijn vryheyt weer.

 

 

 

4 O Goddin u uytgedreyde hals / u boesem en u handen

 

Hebben mijn verleyt, en tot u min getrouwt:

 

Na mijn sin ick steets met veel geschals / roemen van u tanden,

 

Die vol eerbaerheyt als perrelen ghy toont,

 

Dus u deftigheen

 

En u brave ze'en,

 

Die doen mijn beminne u alleen.

 

 

 

5 Hoe verheugt Princesse van mijn ziel / sou ick u slaef verschynen

 

Soo ghy u soo laegh vernederde dat ghy

 

Door u deught, mijn voor u waerste hiel / u tweede hart dorst mynen:

 

d' Hemel weet hoe graegh, ick u sou treden by,

 

Om alsoo mijn tijt

 

Die ick heb met strijt

 

Doorgebracht te versoeten weer met vlijdt.

't Verkeert haest.