Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[Amaril o schoon! der schoone]

Stemme: Yets moet ick u Laura vragen.

AMaril o schoon! der schoone
Ken u welbegaeftheyt toone
Door de ingenome spijt?
Dese wreede daedt u Harder
Treet in u gemoet wat varder.
'k Weet ghy mijn t' onrecht benijt.

2 Schenders, nyders, haters tonge

Hebben in u borst gedronge
Dese raet aen wien ghy doet

[p. 139]

 

Onrechtvaerdigh ach! u oordeel,

 

Maer helaes 't geen ghy tot voordeel

 

Meent: streckt nimmermeer tot goet.

 

 

 

3 Want een knagingh van u ziele

 

Sal u schoonheyt heel vernielen,

 

't Geen dus opgepronckt nu staet.

 

U roo bloosde lieve wanghe

 

Sullen door de quel aenvange

 

Wt verteeringh bleeck gelaet.

 

 

 

4 U cieraet dat sal u herte

 

Duysent pijn zijn in u smarte.

 

Want den Hemel weet Me-vrou,

 

Hoe natuur gingh in u storten

 

Dat de Zeyns u draed' sou korte,

 

Soo ghy immer deed' ontrou.

 

 

 

5 Waer op ick o droeve! minnaer

 

Over u werde verwinnaer,

 

En een rechte Harders gonst,

 

Gaf u op d' aenvaerde trouwe,

 

En besegelt die Me-vrouwe,

 

Met een bly vereende jonst.

 

 

[p. 140]

 

6 Maer o Opper-heer! wat grillen?

 

Snoo beveynsde vrou, u wille

 

Ville van u Harder af,

 

Door nature haters, menschen

 

Die onheyl, vileyn quaet wenschen:

 

En u 't hart hier vol af gaf.

 

 

 

7 Doch geen twist-makers, noch stokers,

 

Schoon sy schoten duysent koockers

 

Met vergifte pylen op,

 

Mijn van haet, of tegen segge,

 

Sal mijn trouwe lief niet leggen

 

Op een vuylisback of schop.

 

 

 

8 Maer ick ben en blijf die gene

 

Die mijn trou noch Echt en meenen

 

Te vervalschen, maer die hou

 

Tot ick sie ghy 't my gaet breken,

 

Dan so sal den Hemel wreecken

 

Dees ontrou / o lichte! Vrouw.

Ondersoeck leert.