Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh
(1633)–Anoniem Hollands nachtegaeltien en Hollands en Zeeuws Nachtegaels 't samen-gezangh–
AuteursrechtvrijStemme: Onlanghs als ick uyt wand'le gingh.
GHy Schilders waerom stoft ghy staegh,
Op 't malen schoon van u pencelen?
Wy Beelde-makers alle daegh
U Schilders overtreffen vele,
Wy ronden en wy diepen vast
Daer ghy so wel niet op en past.
Steeck-beytels hebben wy so fijn,
Gesmeet in Venus poel der minne:
Geen eelder reetschap kander zijn
Als dese brave beytels sinnen:
Sy bennen recht, krom, sterck en stijf,
| |
[pagina 43]
| |
Voor ydel Beeldeken zijn gerijf.
Als ick een Beeldeken furieus
Met mynen beytel gae fatsoenen,
Soo ben ick wel soo Amoreus,
De troonje gaen ick dickmaels soenen,
Dat geenen Schilder doen en kan,
Want kuster al de verruwe van.
O soete lipjens als Corael
Die my uytstekende behagen,
Ghy staet soo hoogh als leegh egael,
En wert bemindt tot allen daghen:
U gladde voor-hooft rondt en blanck
Vervreught mijn hert mijn leven lanck.
Het kuyltjen soet in uwe kin,
En de twee putjes in u wangen,
Die daer soo schoon binnen in
Een krans van Roosen staen bevangen:
Dat is de aengenaemste lust
Voor een die daer zijn min in blust.
De Arremkens als wit Albast,
De Bostjens soet en rond verheven,
Waer midden op een karsjen wast,
| |
[pagina 44]
| |
Seer aengenaem en schoon na 't leven,
En 't geen daer ick af swygen moet
Myne schoone beeldekens maken doet.
Nu Schilders en roemt dan niet meer
Op u penceel en Schilderijen,
Wy Beelde-makers nimmermeer
U hoogemoet en sullen lyen,
Onse steek-beytel ront soo eel
Dats' overtreft ver u penceel.
't Verkeert haest. |
|