Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh


Liedt, [Schoone Juffrouw, siels beminde]
Stemme: Alst begint. SChoone Juffrouw, siels beminde, Waerde Laura mijn vriendin, Die u woonplaets by de Linde Houdt, hooghwaerde Harderin.
[pagina 39]
2. Siet u trouwe knecht alreede, Barrevoets al in de douw Naer u woon-plaets komen treden Door de liefde van zijn Vrouw. 3. Die dees Harder heeft verwonnen, Sins ghy eerstmael hem verscheen: Door dien zijn ooghen noyt en konnen: Wederstaen u brave leen. 4. O gauwe heldere schoone oogen, En u los gout-dradigh hayr, Deden stracx mijn neer-gebogen, Knielen lach voor u Altaer. 5. Purpre bloosjes op u wanghen, En 't Robijn uws lipjens root Hielden stracx mijn ziel gevanghen, En ontvoert maer inde noot 6. Komt ghy parle aller Vrouwen, Mijn bystaen in mijn verdriet, En verjaeght weer al de rouwe, Die my door u was geschiet. 7. En vernieuwt mijn weer het leven, 't Geen na by verlooren was,
[pagina 40]
Gelijck als de Phenix even Wert herboren uyt zijn as. 8. Ghy Lind' die bedeckt de daecken, Van de wooningh van mijn lief, Ghy kond tuygh zijn van mijn waken, Hoe droef hem dees mijn stem ophief. 9. Door dien zy niet uyt kon komen, Mits de Moeders tegenheydt, Was mijn al mijn vreucht benomen, En mijn oogen root beschreyd. 10. Tot den avond quam op handen, Ick vast droevigh met mijn Vee, Betrat de mat-sandige stranden, Mijn noot uyt klaeghden aen de Zee.