Hollands Nachtegaeltien verryct met een nieu twede deel genaemd Hollandts en Zeeuws Nachtegaels t'samen-gezangh

[Ay wel ghewenschte tyden]

Stemme: Verdwaelde Koninginne.

AY wel ghewenschte tyden
Ay dag der vrolijckheydt,
Nu naeckt d' uur mijns, Verblyden.
Die mijn ruckt uyt mijn leydt,
Uyt al mijn druck,
En ongeluck,
Het welck ick zoo geduldigh
Twee jaren langh,
So straf en strangh,
Gheleden heb onschuldigh.

2. Ach, al te wreede Vader,

Tegen zijn eenigh Kindt,
Noyt Maeght ontmoete quader
Om datse had bemindt,
Ghy woudet met pijn,
De keur van mijn,
Naer u verkiesingh neyghen:
g'Hoorsaem ick bin,
Maer daer niet in,
Mijn keur die blijft mijn eyghen

[p. 15]

 

3. Ick heb een uyt verkoren

 

Wiens beeldt hier voor mijn sweeft,

 

En bondigh trouw gesworen,

 

Soo langh mijn Hartjen leeft,

 

Mijn waerde Helt,

 

Ick eer in 't veldt

 

Gingh 't Schaepken met u hoeden

 

Dan ick met pracht,

 

Werdt groot geacht.

 

En heersch met hem veel goeden.

 

 

 

4. De heylighe schoonheden

 

Van zijn Hemelsch aenschijn,

 

En wel gheschickte leden,

 

Die soo uytbundigh zijn,

 

So schoon en net,

 

Dat ick te met

 

Verdwael door al 't beoogen,

 

Hoe deel an deel,

 

Is braef en eel,

 

Met schoonigheydt door-toogen.

 

 

 

5. Hy is mijn heyl, mijn waerde,

 

Mijn Zielens-Ziel, mijn al:

 

Geen Ridder op der aerde

 

Die mij verkrijgen sal.

 

Dan ghy mijn Zon,

 

Die mijn verwon.

 

Ach Lief ick moet u prysen,

 

Een yder moet,

 

U Ad'lijck bloet

 

Steets eer en lof bewysen.

 

 

 

6. Mijn dunckt ick sie hem komen.

 

Die noyt ontsacht 't ghevaer,

 

Om met zijn borst de stroomen

 

Te kloven van malkaer.

 

Trouwen Don Ian,

 

Die my nu van

 

Dees eensaem plaets sal leyden,

 

Daer wy met vreughd

 

Ons frisse Jeuchd

[p. 16]

 

Verslyten met ons beyden.

 

 

 

7. Luchtige Nymphjens waerdigh.

 

Verwellekomt mijn Lief,

 

Vlecht hem veel kransjens aerdigh,

 

Die mijn Zieltjen verhief

 

Ay singht hem lof,

 

Pluckt blaetjes of,

 

Van Roosjes en van Bloemen,

 

Heel soet van geur,

 

En so veel kleur:

 

Meer als ick u kan noemen.

 

 

 

8. Bestroyt, bepronckt daer mede

 

Op 't cierelijckst het padt,

 

Dat mijn Prins sal betreden:

 

Mijn Borgh-Heer, mijn Schat,

 

Ras winden, vliet

 

Haestigh, en siet

 

Of hy versnelt zijn gange,

 

Seght dat hy kom,

 

Mijn Bruydegom:

 

Want ick naer hem verlange.

C. Coevers-Hof. Behout het goede.