Den Hollandszen praat-vaars nieuwjaars-gift

Den wanhopende minnaar.

Vois: Compeer ik zeg u voor.

KLoris gy zyt alleen myn vreugd,
Die 't leven van myn beste Jeugd,
Naar uwe zin gebieden meugt:
Ik leef en sterf voor u gerust,
Als 't leven u niet, my maar lust,
Zo ben ik van geen smert bewust.

[p. 103]

2.

 

Dat ik ben in die slaverny,

 

Betreur ik niet, Kloris, als gy,

 

My nog eens denkt te maken vry.

 

De vryheid, die 'k van u verwagt,

 

Is d'oorzaak dat ik niet versmagt,

 

Terwyl ik naar u Weêr-Min tragt.

Veel ligt zult gy my tegenstaan
En mynen ziel nog harder slaan,
Maar hoord myn woorden maar eens aan,
Is niet, die iemand kwetst of wond,
De naasten om hem weêr gezond
Te maken, zo ze hem waardig vond.

Uw schoonheid kwetssten myne ziel.
Och! of 't my ook te beurte viel,
Dat uwe schoonheid my behiel,
Ben ik 't niet waardig, ziet alleen
Op myne Min en vind gy 'er een
Die trouwer is, zo sterf ik heen.