Hollands Maandblad. Jaargang 2011 (758-769)

[p. 25]

Die handen
Leo Vroman

Ik kan mijn handen niet meer herkennen,
ze zijn zo veel ouder dan ik ben.
Ik zal er toch aan moeten wennen.
Dat ik ze niet herken.

Als ik weer in mijn lab zou staan
waren ze vast meteen gewend
en als ik ze dan hun gang liet gaan
deden ze dadelijk een experiment
dat ik jaren geleden heb gedaan.

Ik neem ze maar mee naar bed.
Een mag het licht uitdraaien,
en kijk eens, daar gaan ze nog

bijna onopgelet
even mijn liefste aaien.
Daarvoor bestaan ze nog.

Fort Worth, 27 november 2011

[p. 26]

De zee en ik

Voor Neel Korteweg

Ik dobber in een zee van tijd
met goederen en gisteren kwijt.

Hoe lichter en hoe meer ik rust
hoe dichter nader ik de kust
maar zal door leegtelust verslonden
als leegte worden teruggevonden.

Haal ik dus droge aarde nooit,
al wat ik schreef of had bedoeld
mag languit worden aangespoeld,

door wier en pokken voltooid.

Fort Worth, 4 december 2011