Hollands Maandblad. Jaargang 2011 (758-769)

[p. 30]

Lourdes (1)
Jos Versteegen

Maria als een plastic flesje
met water uit de Pyreneeën.
Het kwam, gewikkeld in een zakdoek,
te voorschijn uit haar bruine tas.
Je weet niet waar het is gebleven.

Gezondheid sprenkelde zij uit,
heil, zegen. Vullen bij de kraan
zolang Maria nog niet leeg is,
want elk restant, elk bodempje
geeft ongemerkt zijn krachten door.

Zo'n flesje gooide zij niet weg,
al kwamen er ook barsten in
of zat Maria zonder hoofd
omdat de dop was zoekgeraakt.
Het stond misschien nog op een plank
tussen de kopjes en de glazen
terwijl je naast haar zat, die nacht.
Zij sliep tot in de vroege morgen.

[p. 31]

Lourdes (2)

Je denkt nog aan de keukenla:
een grootverpakking lucifers,
een doosje pleisters, onderzetters,
Atrix, Melitta, houten lepels,
het leven van een boerenmeisje
dat in een grot Maria zag.

Een margarinedoos op zolder,
daar zit het boek in dat je erfde,
met aan het eind van hoofdstuk twee
een ongebruikte koffiefilter,
leeswijzer tussen wonderen.

Je ziet haar aan de keukentafel,
de afwas is gedaan, ze draagt
de zware leesbril van je vader,
haar ogen zijn al dicht, haar hoofd
zakt diep naar voren, met schokjes.
Haar rode handen op de tekst.