Hollands Maandblad. Jaargang 2011 (758-769)

[p. 50]

Vervreemdingen
Anton Gerits

Rechtop in bed sprak zij het uit:
‘ik ga’ en gaf een lijst met namen
van wie nog afscheid nemen mocht
een mist die nog wat zon doorliet.

Toen sloot zich langzaam haar gezicht
nog voor het licht ging doven in
haar ogen en haar handen stil
zich in hun leeg-zijn wilden schikken.

In memoriam Ada van Grafhorst

[p. 51]

 

De voorbereiding op het niets

 

waarover niets te weten valt,

 

dat niet bestaat zolang het er

 

niet is en daarna niets meer is.

 

 

 

De aanloop naar de hindernis

 

waarover niet gesprongen kan

 

omdat wie springt er niet meer is

 

alleen de afzet achterlaat.