Hollands Maandblad. Jaargang 2011 (758-769)

[p. 47]

Erfenissen
Jos Versteegen

1.

Het kastje met haar trouwservies,
de sofa en de oorfauteuil
zijn gisteravond van de wand
geschoven. Kranten op de vloer.
Een tafel, uitgerold behang,
de witte achterkant naar boven,
de lijm in waaiers uitgestreken.
En staande op het keukentrapje
reikt zij omhoog met nat en zwaar
papier vol roze veldboeketten.

*

Zij schuifelt naar de recreatie.
Zij krijgt penselen, waterverf
en donkerblauwe tekenvellen.
Er komt een meisje naast haar zitten,
maakt potloodschetsen van een plant
met ronde bloemen op drie stelen,
en zij kleurt in: geel, rood, oranje,
dat doorbloeit in je huis, nu nog,
tussen de spiegel en de foto's.

[p. 48]

2.

Haar trouwservies met roze bloemen,
Japans haast, aan barokke takjes:
alleen voor 's zondags, in de kamer.
Haar grote schaal met wittebrood,
haar kleine schalen met de ham,
de tongenworst, de zure zult.
Haar roomkan en haar suikerpot,
haar botervloot, de gele krullen
die zij met warme lepeltjes
uitsneed en die dan rozen waren.

Na vijfentwintig jaar kreeg zij
een nieuw servies met korenaren,
het oude pakte zij in kranten:
voor jou. Een tas vol breekbaarheid
tussen je voeten in de bus.
Je neemt zo'n bordje uit de kast
en smeert een boterham, zet koffie,
drinkt uit een kopje dat van haar is.
Ze schenkt je ooms en tantes bij,
loopt naar de keuken, vult de schalen.