Hollands Maandblad. Jaargang 2010 (746-757)

[p. 38]

Vanuit de chaos
Emma Burns

I

Er is de lucht
die zo maar de lucht is

zon, maan, regen, wolken
donker, licht, bedrog in het blauw

stug oneindig als de mee-eters
in een verkeerd verhaal

kijk ik heb een slang zeg je dan
(of ik) tot je verdwijnt (of ik)

het wit van erin
is nu alweer vergeten wat het at

het wit van erin is niks.

II

Er is het wentellied van de regen
en de wind en de bomen

de sporadische auto's
langzaam door de straat

het krakende bed
van de buren

de biologisch verstoorde
laatste krolse kat

het nog altijd schijnbaar
bronloze gezoem

de stilte heeft het druk vandaag.

[p. 39]

III

Er is het wachten
en dan een achterkant

of een lach van opzij
naar anderen

niemand die de briesjes
van voorbijgaan ziet

de mijne de mijne de mijne.

IV

Er is de chaos
oh oorzaak van verwijdering

er is het land en zijn bewijs

afwas, dichte brieven op tafel
rijdende treinen, zaad

wij zijn niet klaar

dit land valt nu niet als
een kaartenhuis uit elkaar

moleculen kleven nog zonder wil

er is de wang die ik niet streel
als je naar buiten kijkt om alleen te zijn

dit land valt nu niet uit elkaar

hier is het bewijs
hier bestaat het

niks binnen handbereik.

[p. 40]